MİNİK AKLIM

Kaç çiçek ismi biliyorsun
Kaç şair deşti yüreğini
Tuttuğun daldan başkasına bindin mi
Kaç değişik ufka baktın
Kaç hayata dokundun
Belki başka türlüsü de mümkündür diye, düşündün hiç
Kaç koku biliyorsun
Bakınca hangi pencereden bakıyorsun
Terası denedin mi
Yıldızlar hep aynımı peki ay
Uzaydan ne kadarsın mesela
Bir polen kadar varlığımıza
Çokta anlam yüklememek lazım..

******

Yolu bende bilmiyorum
Gelme!

VİCDAN İNLEMESİ

Ususl usul yürüdüm o yolları
Hangi sokaktı nerden geçilecek bilmeden
Yüreğime giren bir sancı
Aklımda benligimi istila etmiş kocaman bir acaba
Yapmamanın sorumluluğu, sorumsuzluğu
Yapmak kadar yapmamakta suç sayılmalıdır
Inanmalarımı nerde düşürdüm ben
Burda yok, burda da yok bulamıyorum
Gördüğüm bütün güzelliklerin gücü adına
Niye böyle arkasından baktım
Gözdende kaybolana kadar
Gitmiyor yoksunluğu gözümden
Çaresizliğin ve utanmanın sesi
Bir ses uzaktaydı, sustum.
Vicdanım inim inim..

GEÇEMEMİŞ

Gülüşler histerik
Tavırlar dengesiz
Bakışlar kaçışta
Iyi bak geçmemiş o..

KIRK TİLKİLİM

Aklımın benle zoru ne
Kırk tilkili bu haliyle
En çok o bitkin düşürür
Susmaz, durmaz
Laf desen hiç anlamaz
Bunları nasılda akıl eder
Için için anlatırda anlatır
İçli içli yaşar
Hayaller aleminde
Ölüm denizlerine
Denizlerden dağlara
Olmadığı her yerde
Zamanın dışında
Takmış beni ardına dolaştırır
Ona ayak uydurmak ne kadarda güç
Aklım sessiz ol  şimdi
Birsey deniycem
Bütün insanların yaptığı şeyi
Gayet insani
Uyumak gibi...

HİSLER

Hisler hep aynı hisler;  bir adım bile yol katetmedi insanlık tarihi boyunca, halbuki bilim öylemi alıp başını gitti.. Aşk aynı aşk, acı aynı acı.

SAVAŞ ALANI

Karabasan çöktü
Soluğu kesildi
Sesi çıkmadı
Etraf karanlık
Çığlık çığlığa tükeniyor ömür dedi
Elleri onun elleri değildi
Şaşkın.
Tir tir titriyordu
Ruhu istila edilmiş
Dağıtılmış talan edilmiş
Savaş alanı..
Gözlerinden acı taşıyor
Sahte gülüşlerle bozguna uğratılmış bu topraklar.
Ciğeri boğulmuş dumandan
Leş kül tabağına
Boşalmış pakete
Saate baktı
açık tekel varmıdır diye..