MÜMKÜN MÜ...

Bir çocuk berraklığıyla göre bilmek hayatı
Hesapsız atmak adımları
Bodoslama yaşamak
Stratejiklerden uzak durmak
Aynı dilde konuşmak
Aynı anda şiirler yazmak
Yıldızlara tutunmak
Sınırları altüst etmek
İnanmak hep inanmak..
Böyle çok inanmak
Kırılmadan.. kırmadan
Mümkünmüdür yaşamak sayın Tanrı.

MÜLTECİ BİR ACI..

Bilmediğim bir dilde acı çekiyorum sanki
Anlatamam.
Canıma batan bir kıymık parçası
Gezinen içimde..
merkez üssü kalbim
Dağılır bütün vücuda
Arçcı bir titreme
Yavaş yavaş korkutarak süre gelen
Yerle bir etmeyen
Hani huzurda bırakmayan insanda
Bilmediğim bir dilde
Tedirgin eden, dile gelmeyen
Yabanıl, anlayıpta anlatılamayan
Derin düşen..
Mülteci bir acı..

SERESERPE..

Bütün dengesizliğimle yazdığım kelimelerin içinde kayboluyor
kağıtta düşük ve eksik,
sereserpe  duruyordum
Yanlış imla yanlış dizilimlerle
Duyduğum her inlemeye kalbimi çeviriyor
Davlumbaz gibi ciğerlerime çekiyor
Hayatın şiirsel bir acısı olduğunu biliyordum
Bu kadarların bir bedeli olmalı biliyorum
Ölmek mi bazen ihtiyaç duyuyordum
Çabuk tükeniyor çabuk doluyor
Kağıda düşmeye hazır
bir elimde kalem
Bir elimde çuvaldız
Rüzgârın önüne düşüp, savuruyordum harfleri
Kalanlarıyla bulgur pilavı yapıp
Yiyordum..

KORKAK!

Yaşamaya, sevmeye korkak insanlardan uzak durun. Onların kendine hayrı olmaz ki ki kalbe hayrı olsun. Üzerler.
Kalbinize mukayet olup nereye koyduğunuza dikkat edin gençler kırarlar!
Acıtırlar üstüne basıp geri bile bakmazlar.
Ne diyim Tanrı sizi aşkla kutsasın.

KİFAYETSİZ DURUMLAR SARMALI

Bu ne çok acı ama
Bu ne kadar da bu kadar olmaz ama
Bu nasıl bir kifayetsizlik
Bu nasıl bir haksızlık
Bu nasıl bir ağrı ılgıt ılgıt sancır
Yürekden kaynar sular boşalır
Dillenecek gibi durmuyor
Kalem tükeniyor
Söz bitiyor
Hayat donduruluyor
Kıştı.. ve üşütmüyordu
Durum elzem
Ve bunu kimse görmüyor senden başka..

BİLDİNİZ Mİ...

Eteklerimden kuşlar havalandı
Saçlarım rüzgara karıştı gitti
Yıldız tozu üfledim üzerinize
Gördünüz mü..
Şarkılar fısıldadım kulaklarınıza
Masallar anlattıp sokak çocuklarına
Ninniler söyledim tüm şehire
Duydunuz mu..
Sizi yalanlarla uyuttular
Hergün diri diri gömdüler
İstatistiksel bir rakamdan ibaret oldunuz
Bildiniz mi..
Siz kadın çığlıklarını,türkülerini Duydunuz mu?

YOL BOYUNCA...

Sarp kayalar, ağaçlar, yollar geçti
Far ışıkları arasından hayatın sonu
Ufuk çizgisinde yaşamak
Kitabın ortasına kalbimi kurutup koymak
Omuzunda son nefesimi vermek
Gülerek bakan gözlere minnet
Şuracıkta sızmak
Insanlardan olabildiğince kaçmak
Dağ başkalarında tütmek
Şarkının sözlerine kalbimi asmak
Herhangi bir yerde inmek
Otogarın birinde kendimi unutmak
Varlığımı inkar etmek geçti içimden
O yol boyunca..