SABAH SURATLI..

Akşam yükünü alıp
yorgun ruhuma iniyor
Gece ağırlığınca bana çöküyordu
Ama sabah bana niye doğmuyordu
güneş bana, ben geldim kalk demesine rağmen
Niye oralı olamıyordum.
Görünürlüğümü sevmiyordum
Sabahların maskeli suratlarına mı tahammül edemiyordum
Yada d hepsi mi..

GÖNÜLLERDE KALDI..

Kuştu sapanla indirdiler
Çiçekti kökünden asıldılar
Şiirdi paramparça ettiler
Çocuktu topunu kestiler
Umuttu mavisini griye buladılar
Aşktı çöle saldılar
Türküydü o yaktılar
Kafasına vura vura aldılar ruhunu
Sığırmadılar koca dünyaya
Dünyaya da gönülde unuttular.
Kulaklarda kaldı sesi, sözü..

EY AŞK!

Kocaman güldüm sana sebepsiz ey aşk!
Kabul buyurur musun
Dalımda kuşlar gibi şakıyıp
Yanıma çimlere uzanırmısın
Nefes diye kokumu soluyup
Göğsümde uyur musun
Bir daha gelsen yine beni arar bulur musun
Bunca kahrımı tekrar taşır mısın
Gözlerinde denizin kıyısını bana hep ayırır mısın..
Bütün dengesiz ruh halimle
Ey aşk benimle bende bu yolda kaybolur musun..

SAKİN OL ŞAMPİYON..

Bırak.. koy onu yere dediğim duygular birikiyor içimde
Mantık tarafından durdurulmuş..
toplum tarafından hoş karşılanmama dürüstüyle yavaşça yere indirdiğim.. biraz tedirgin etrafa bakınıp anlaşılmış gibi bir hisle içime gömüldüğüm.
Ve kaldığım yerden devam ettiğim falan pilav..
Öyle işte..

BİR HİKAYE..

Hayali yaşatan
Susulanı anlayan
Derinden giren diyaloglar
Boşlukları dolduran
Cılız ama sürekliliğiyle kalbe sızan dudakta son bulan
Özgürce yaşanan
Tren beklenmemiş
Trenle yol alınmış bu kez
O dağlar tepeler aşılmış
Selam salınmamış
Bizzat görülmüş
Geçmiş yaralar öpülmüş
Hayale sarılıp uyunmuş belki
Ama
Gerçekleşmeler yaşanmış satırlarda..
Öyle bir hikaye..

EN EKSİK ŞİİRİM..

Oğlum sözlerimi yetiremediğim
Cahil kaldığım, kelimelerin yetmediği
yazılmamış en güzel şiirimsin
Gerçek acı nasıl yazılamazsa gerçek sevinçte yazılamıyormuş
Senden bildim özüm..
Gülen içim.
Muradım deniz yüklüm
Mükemmelliğin tanımı
Dünyanın en iyi babası
Ruhu bir el işçiliği ilmek ilmek örülmüş
Nefesim nefesimsiniz
Sizi çam ağacının pürleri kadar çok seviyorum..

YÜZÜNE YÜZÜNE..

Dizilim yanlış,
cümlem eksikti hep.
Tam değildi, olmazdı da..
Başa sarılmalıydı
Bunca yok sayılmış his
başa en başa..
Bütün bastırılmışlığa tek tek bakılmalı..
Bugünde ki tetikçisiyle beraber yüzleşmeli
belki restleşilmeliydi..
Yüzleşme mi..
mecalim yok, korkum çok.
Gök doldursam yerine
Çiçek eksem bin kez daha
Melodilere bıraksam ruhumu
Tam olmaz mı..
Olmazmıyım Lena..