BELKİ YARIN..

Kısık seste pişmiş öfkem
Homur homur duygularım
Düşünsel serüvenlerim
Dağ tepe kaçışlarım
Yakamda eksik olmaz hüzün gülüm
Ceplerimde karalama mısralarım
Günü de belli değil ki bitsin bu zülum
Belki yarın ne dersin LENA belki yarından da yakın.

YOK OLUYORUM..

Sorun şu ki ben içime düştüm
Çırpındıkça battığım bir balçık içim
Sanırım kayboluyorum kendi kıyılarımda.
Nefessiz, sessiz yok oluyorum
Varoluşsal bir sancıda..

ESKİ BİR HÜZÜN..

Bu hüzün eski bir hüzün aktarımlı..
devam eden edecek..
Kalmış bize, o sebepten hep eski, yıpranmış, oturmaz üstümüze
Dağıtma yolu bildiğimiz bir yudum gök taşımak yüreğe
Yaşadığını ispatlarcasına derin derin mavi çekmek
Hissetmek varlığını kayıp gezegende
İz aramak olmak kaygısında
Korku, acı,  kayıp üçgeninde gidip gelmek..
Belki bir gün dönmemek kuşkusunda.

Yüreğe sıkıştırılmış bir kaç kelime bu kalp ağrısı.

YÜKLÜ SÖZCÜKLER..

Içim gölleniyor yine burda suskun bir kederde
Gardım yine düştü yüzüm yerde
Ayağımda prangam kelimelerce
Mantık kaybı kanamasından aklım hep zerre zerre
Yağmaz oldu hiç birşeyim kurak bu çölde
Baykuş dünemiş, örümcek ağ bağlamış yüreğimse yine lime lime..
Az olsun almamış kalbin ağrısını
Döktüğüm şuracığa bir kaç kelimede..

ANLATAMADIK..

Derin bir çizik yaşam
Kalpten alına şavkımış
Dik bir uçurum zaman
Dikkatli adımladığımız..
Denge problemi olanların boyladığı dip
Kiminin gülerek izlediği ufuk
Kiminin yere daha derine dikdiği donmuş bakış..
Yarım bir cümle tamamlanması pek mümkün görünmeyen
Kaf dağının ardında ki yüce burun
Zümrütü anka yürek
Akmış tonlarca mürekkep kalp meydanlarında
Kolay yol kaçmak
Zor olan anlatmakmış..

HALSİZİM..

Gecede savuşturulmuş fikirler
Güne hayrı olmayan dökülüşler
Kestirilemez tavırlar
Bulmaktan yorulduklarım
Kuru koca kalabalıklar
Başa bela sözüm
Öğrenilmiş çaresizlikler, hep bir vazgeçişler
Umudu da kesişler
Yanlış durak bekleyişler belki
Kalkmaya da mecalim yok hani..