EKSİĞİM.

Hep bir eksik mısra yokluğun
Huzur kalmıyor canda..
Gün batımı gibi bir hüzün tende
Ellerim yokluğunu aralar
Dolanırım avare..

AÇ EGO..

Herkesin konuya hakim olduğu şu dünyada
Hakimiyetsizim.
Gün geçtikçe aklım ermiyor
Cehaletim artıyor
Dünyanın sırrını çözmüşler
Ve bağıra bağıra konuşuyorlar, yüksek perdeden
izliyorum kimi sessiz, kimi tepe tası aşırmış
Mide dediğin doyuyor bir şekilde elbet..
Anlıyorum ki
Doyuramadığımız şu zalım egomuz.

DIZELERCE..

Çiçekli şiirler vardı
Hasret tüten dizeler
Güzel boyunlu kadınlar
Kendini sallamış adamlar
Toplumsal gerçekçi yaklaşımlar
Zindan kokan satırlar
Eskitilmiş prangalar
Mavi mavi harfler vardı
Çocuk sadeliğiyle bakmak dünyaya
Yakasından tutulup atılmış umutlar, yaralı sevdalar..
Birde fesleğenlerle, sardunyalar
Yaz güzeli yasemenler vardı
Kötü adamlar yoktu
Domates çorbası, biraz patlıcan
Türkü sarmış canlar vardı
Umut da hep bakiydi
Sigara altıncı parmak
Kaş keman, hasret yamandı..
Ölmek bile buram buram yaşamak kokardı
Güzeldi herşey sayfalarca güzel, acı, derin..

*****

Acınız bile inandırıcı değil..
Her yanınız tutarsız sizin.

İNSANA HASRET..

İçimde bir gurbet
Insanlığa dair koca bir hasret
Hüzünlü şarkılarca sarılıp sarmalanmış bir ruh
Yorgun devrilen sözcükler
Ağır aksak kaçma arzusu
Bir adım dahi atamamak..
Çakılı kalmak hayatın bataklığına
Kalbimin kıyılarından vurmak kendime
Arşınlamak beynimi
Dökme arzusu irini
Hemde bomboş dikilirken kendimde..

BEŞ DAKİKA..

Bi beş dakika herşeyi boş verelim mi
Nefes alalım mı gök kubbeden
Bir parça umut çalalım mı göğsümüze
Beş dakika siyrilalim şu aksi halimizden..
Tamda günün ortasında ihtiyacımız var buna.

HİÇ YİNE..

Çok umut sarartıp soldurdum
İnanç kurutup düşürdüm gönlümden
Insanlarca kırgınlık ruhumda
Ve bir çok soruya verilen hiiiç cevabı beni bu tenhalığa sürükleyen..