SUSMAYIN..

Susulmuş öfke derin izler bırakır ruh da.. bağırın efem avazının çıktığınca.. insan ağır gelir zira kendine zamanla..
Ya da dökülür yaprak yaprak canından kâğıda
Boş bir çerçevede
Derin, dipsiz kuyulara
Tavana duvara..

VİCDAN.

Ben vicdanıma yaranmaya çalışıyorum insana değil!

İYİ ÇOCUKLAR..

Herşeyi yapabileceğimizi, olabileceğimizi düşündüğümüz o saf güzel çağlardan. Unuttum diyince unutulmadığı, umutları kuruttuğumuz çağlara geçtik. Biz iyi cocuklardık; kağıttan gemiler yapan, karıncaya yemek veren, yere düşen ekmeği alıp üç kere öpüp yukarı koyan, hayal dünyası zengin, gözlerinde umut taşıyan  zaman hoyrat davrandı kırdı, yordu ziyadesiyle üzdü bizi.

*****

Söze nerden başlayacağımı bilmediğim durumlarda direk ortasından başlıyorum.
Sonuca çabuk götürüyor. 

YAŞLANMAK MI..

Umudu kesince gelecekten farkındamısınız hep geri sarıyoruz.
Aç kediler gibi çöplükten dolanıyoruz
Ve bunun adı yaşlanmak mı oluyor acaba..

TATIL SONU..

Bir bitiş bir son burukluğu
Yine tadına varılamamış bir sürü şey..
Tıkış tıkış yaşama geçiş
Nerde kalmıştık duruşu etrafı boş süzeninden..
Sürükleye sürükleye adım atışlar zamanıdır zaman o vakit..

Deli rüzgar..

Saçlarımı savurduğum rüzgâr
Sıkıntımı verdiğim ardısıra
Ezgilerin çınladığı o an
Unuturum dünyayı
Tamam olurum yarım yamalak
Herşey son başlar son düşer söz
Kandırırım çocukça bir yelle
Çocukça bir bakışla çocuk kalan her yanımı..