DÜNDEN KALMIŞ..

Içimde öyle çok ki keder
Akar durmaz artık bentsiz bir su
Suali sorulmakta dünün
Bugüne hesabı ağır
Çekilmekte her yerim buz gibi olana kadar
Açık vermekte titremekte akan kanım
Dolunay düşmüş suya yatar
Onun hürmetine belki bu günüm
Yarından bişey beklemem ben artık
Hakkım aldım zamandan
Içimde öyle bir hüzün gitmez gölgemden
Dünden bugüne düşen
Dünden kucağıma düşen..

GERÇEK KALKIŞ..

Bir başkasına tutunmadan kalktın mı ayağa gerçekten kalkmış oluyorsunuz..
Tutunmadan ilerlemek ne kadar mümkün ki.. tutunmayanında bu dünyada taması yoktur sanırım..

Empati..

Bir ders empatiyi anlatan hocanın ders bitiminde ki son sözü empati diye birşey yok. Gelir hep kurşun gibi aklıma.

BAHAR GÜZELLEMESİ

Balkonun tadı geldi güller karanfiller açtı yüzünü 
Kuşların sesi cıvıl cıvıl her yerde
Mavi daha bir mavi bilmem kaçıncı tonu
Kırmızı da daha bir kırmızı bu mevsim
Çetin aksak kış geçti
Bir bahar daha geldi ömüre
Bilmem kaçıncı kim bilir belkıde sonuncu.

Dev adam!

Sessizdir korkuları arzı beyan etmez
Ama bilirim o koca gövdede ağır ağır acabalardan ezilen göğsü
Kimi bilmekte istemem o öyle gölge dursun ocağımda
Almakta isterim kah tam yerinden tutup ağrısını
Tütsün nefesi üzerimizde
Sarsın kolları dünyamızı
Yaşasın o fi tarihine kadar kalbimin odacıklarında.
Ve yine ona doğsun gün..

BİZDEN BİR DAL..

Zamanın bizden aldığı şey
kendimiz
Her kapı ağzı bir vazgeçiş
Her kaybediş yeni bir oluşum
Zamanın bizden aldığı soluğumuzdan fazlası olmalı
Her itiraf bırakmak bir parçanı
Her giden kırar bir dal daha senden 
Ve başlar sorular hangisi benim
Hangisi bendim
Tanıdık gelir artık sözler, tavırlar, ağrılar, kramplar..
Tanıdık gelir kopuşlar
Velhasıl kelâm bizden giden yine bizdir..

HERSEY GUZEL OLACAK

Gün bütün ahengiyle süzülür önümden...
Güneşden denize can alıcı bir veda bakışı
Güneş allı morlu turunculu ışığını gererek tüm dünyaya
Son can havli herşey güzel olacak der ve inanırsın..
Içinde çalar o ıssız dağların türküsü
Içinden pir sürat geçer bütün baharlar
Sahile akar coşkular ve yaz olur..
İnanırsın!