Akşam üstüsü

Bir akşam üstü telaşı tıkış tıkış ey büyük şehir 

Derdi eve yetişmek malûm şahısların

Günün yorgunluğu ayaklarda, omuzlara yaslanmış, akılda parçalı bulutlu Z raporu

Maaş karşılığı hitamımda günler

Yetişmemiş insan soyları yetişmez de bu vakitten sonra

Ne yesek acaba..

Ne alsak.

Saat kaç eve varsam

Koklasam aslanlarımı dinlenir elim ayağım ruhum kafam.

🍁

Yine öğrencisiz ve okulsuz bir öğretmenler günü geldi geçti..

Pardon içim döküldü..: H2o

Pardon içim döküldü..: H2o: Yeni başlangıçlar gün doğumu gibi tazecik Cıvıl cıvıl aşklar, hayaller O güzelim birbirini yakalayan naif bakışlar Tutuşan eller, kalpler...

Bir daha hiç bişey eskisi gibi olmadı

Geldiler götürdüler babamı ve...

Hiç birşey eskisi gibi olmadı..

Babam kokmadı ekmek

Babam gelmedi çalan kapıdan bı daha

Kokusu esmedi yanımdan

Benim babam ölmüş öyle dediler

Yıkadım kokladım sardım 

Mezara indirdim..

sarılmadı aslanım diye.

Sonra sonra..

Sonra bizim eve bı daha bayram hiç öyle gelmedi bayram gibi

Ceketi kaldı port mantoda

Gözlüğü kenarda daha alışamadığı

Sokaklar kaldı onsuz, koltuk kaldı boynu bükük

Sonra hiç bişey eskisi gibi olmadı

Bekledim rüyalarca 

Sesini unutmamayı diledim

Kokusu tütsün burcu burcu gitmesin istedim

Mezarına gittim.

Gelmedi babam  sarılmadı babam

Bildim ama izledi beni gelinini getirdim torunlarını getirdim öptü babam hissettim 

Babam örttü üstümü öyle huzurlu uyudum

Ama hiç birşey eskisi gibi olmadı..

Ekmek bı daha babam kokmadı.

Daha Güçlü

Kaç ben geride kalan buldum sandığım kendim ..

Kaç yanılmışlık kaç kandırılmışlık kaç acı

Kaç vazgecis kaç tekrar diriliş..

İzliyorum içimde bitenleri hepsi daha güçlü daha yeni bene selam çakar ölmüş hisler.

Sen ölmeyi oyun mu sandın Hasan.

Gitti dediler gitti

Gelmeyecekmis öyle dediler duydum.

Gelin arabasını.. isteme konvoyunu beklediğim yerde bekle dediler bekledim

Acı bı siren çaldı..... yeşil araba geldi

İçinde gördüm dediler

 Huzurla uyuyordu dediler

Sandala bindirdiler gördüm 

Toprak attılar gördüm yari soldu elimde eridi kalbi toprağa tuttum.

Gülüşü kaldı dediler..

kuzusu kaldı dediler yandım.

Gözleri gülüşü emaneti dünyaya kahkahası naifli bir tutam anlaşılmayışı kaldı gördüm

Gitti dediler inanmadım. İnanmadım.

Tımarhane

Acının da sanatsal bir yanı vardı

Delirmeye ramak kala sözlerin dizilimi edebi düşer kalplere

Aynı aynı çıkmaz kelimeleri tekrar tekrar sessizce izlemek.. güçlü deliyi büyük bir susla

Mizahsen düşer acınacak gülünecek haline

Işığın söner akşam güneşine de yetisemezsin 

Sayılır yaprak ve zeytin taneleri her gün düşersin aynı saçmalığa

Aklın yıllarca almaz.. beynin patlar yerin kalmaz hiç bir organına

Acın sanatsal damlar gözünden ve burnundan..

Vardığını sandığın yerden dökülürsün

Garipsin hayat bayada eserikli.

Küfrüm taşar arz ederim.