Çocukluğum gibisin
Tüm özlemler sana..

UMUT ÇİÇEĞİ..

Ömrün kışında karda boranda sereserpe yatarken gökyüzüne bakıp baharı düşledim.. düşledim de öyle dayandım. Ömür dediğin mevsimler gibi çıkmaz mevsim yok. Bazen çetin bir kışın sonunda hayat sizi verimli bir baharla karşılayabilir. Ve avucumda ki bu umudu toprağa ekmek istiyorum çoğalsın istiyorum..

BEN OTURMAYAYIM..

Konuşsam şimdi canınız sıkılır
Ben konuşmiyim hiç
Ağzımdan ay ışığı filan fışkırmaz şimdi
Duymak istediklerinizi söylemem
Moraliniz bozulur
Girerim simdi toplumsal gerçekçi
Biraz patavatsız.. yüzünüz düşer
Aklınız karışır.
Seslenmezseniz otururum şurada biraz
Sonra kalkar giderim
Parmak uçlarımda muhabbetinizi bozmadan
Çiçek kıpırdatmadan.
...

OLSUN TANRIM..

Değiştirememek..
Hayata sanki fazla burnunu sokmak
Yetmemesi yaşadığın hayatın
Birşey unutmuş gibi dolanmak
Yetersiz kelimelerim
Acizliğim
Hep bir şeyleri ayarlama mecburiyetim
Yetersiz mevcudiyetim
Sonuç değişmezliğim
Sağa sola dağılmış kalbim
Kitaplarım.. ah, kitaplarım
Ne çok yol aldık sizle
Ne kurduk, inanır mısın ne inandık
Çok inandık, fazlası zarar
Inanmaz olduk
Tozlu raflarda bizde artık yerimizi aldık..
Güneşe verdik rengimizi
Gençlere bıraktık umutlarımızı
Olsun Tanrım
Herşey gönüllerince olsun.
Onların bari olsun.

ANLAMSIZLIK BOYLARINDA..

Beynin sınırlarında yapılabilecek bütün düşünsel işkenceleri uyguluyorum şu küçük aklıma
Çarmıha geriyorum gecelerce..
Nabzını yokluyorum kalbin
Nevai türden akıl oyunlarıyla..
Kendini kusursuz sananlar geliyor zihnime..
Başladımı gene övmeye biri kendini
Uzuyorum.. uzaya bildiğim kadar
Kendi ezikliğimin, anlamsızlığımın boylarına
Kışı giyindigim ruhuma baharı anlatıyorum
Renk renk baharı
Asil papatyaları, badem çiçeklerini
Dalgasız, daldan dala, dalgın
Uzanıyorum sessizce uyandırmadan körpe bebeği
Giriyorum karanlık sabahlara..
Feci karanlık sabahlara
Gün ışığı umutsuzluğuyla
Nedensiz isteksizlerle yayılıyorum evrene
Zararlı bir gaz gibi.

SENEYEDE GİYERİM..

Lüks semtin gece kondusu
Kentselleşme dışı
Insan dışlaması
Yüzüm bir yokluğa, hep bir  arkama
Bulacaklarımı bilmem
Kayıplar işli zihnimde
Kurutulmuş beden, kokuşmuş beyin
Zararsız ısırmaz
Havlar havlar gider bir ses
Ne yaptı size bunca insan
Çok mu korktun sen annem
Çevresel kirlilik, içselleşmiş
Kendine sıvamış, batırmış
Gökkuşağı mı o, eteğindeki
Boynunda ki urgan
Sen mi aldın
Otuz yıl garantili
Sınırları, kelime hazinesi belli
Orta sınıf altı standartlar
Susuşlar tarihçesi
Döküntülü yaralar
Asgarî hayat
Sınırsız hayal dünyasında
Ruhuna iki beden küçük
Seneyede hiç giyilmez
Ruhsuz kalırsın insan..

YENI YIL AYNI HAMAM..

Rüzgâra, yağmura takılı kalmış
Güneşe vurulmuş bir yürek
Ufacık savruluşlar.. kontrollü belki kontrolsüz.
Yırtık ceket cebi kaybolmuş çakmak
Umut ekmeyip hayal biçmediğim
Koca bir yıl daha bitmiş
Yeni yıl mesajım filan yok
Gerekli makamlar versin demeçlerini.
O bildiğini okur zaten
Canımızı bile okur vesselâm
Dimi noel baba.