Gece çöküyor ruhumun üstüne
Ağırlığınca, karanlığınca
kısık kısık hıçkırıklara dönüşüyor sesim..
Kalbimin süzdüğünce
Tekrar tekrar düşüyorum..
Günün anlam ve önemi yok
Dünün de..
Gelecekse neyse..
Neyse önemli bir sözcüktür türkçemizde..
Peki de.
Kısa ve dolgun etine...
Ben yine bekliyorum her gece güneşi.
geceyi çarşaf gibi üzerimden sıyırıp alsın
Horoz ötsün
Annem uyandırsın istiyorum hemen şimdi
Hiç uyunmamış uykumdan
Okula geç kaldın kalk desin
Ömrün tamda göbeğinde
Bir bahara bir güneşe birde anneme yenik kalbim
Tomurcuklanırım.
Tünelin sonunda ışık görürüm
Görürüm belki.
Güneş toplarım
Toplanmaz demeyin annem toplardı güneşi
Bende yıldız toplamasını öğrendim zamanla
Daha neler neler öğrendim de
Annem duymasın şimdi üzülür bana
Onu çok üzmüştüm
Bir daha üzmek istemem
Babam da.
Ben annemi çok ağlarken gördüm
Bir daha..tek bir daha görmek istemem
Iyiyim anne çok iyi
Herşey kontrolüm altında
Herşey kontrolüm altında diyince aklıma şu tutunamayan adamın ölmeden önce ki son sözünün herşey yolunda olduğu geliyor..
Neyse.. neyse gece senle aşık atılmaz.
Yaralıyorsun.
