KALBİMİN YÜZÜ..

Sen kalbimin silüetisin
Eksik dolandığım mısram
Hergün aradığım hiç bulmadığım..
Doymaya teşebbüs hiç edilmemiş
Kanılmamışım, kanılamamış suyum
Sen benim kesik nefesim
Varoluşumsun.

BEKLERKEN BEKLEMEMEK BELKI..

Doğru zamanı beklemiyorum
Belki artık hiç bişey beklemiyorum
Bekleme, umma ve hayal eksenine takılmıyorum
Önüme geleni yiyor
Herhangi bir samimiyetsizliğe tahammül edemiyorum artık
Herkesin kendisi yok
Başka şeylerden daha çok olmak ve olmasını istediklerinden söz ediyorlar kimse ne hissettiğini ne düşündüğünü önemsemiyor
Önemsiyende biraz sıyırıyor zannımca..
Şu sıralar kendimden, kelimelerden uzak duruyorum
Çünkü biliyorum bunu,
ben kendime iyi gelmiyorum.

SANKİ DUYMUŞTU..

Sanki bütün susmaları mı anlamıştı.. Sanki benimle o da dalmıştı derin bir hüzne.. Sanki aksa yaşım avucuna toplayacaktı. Hiç konuşmadan bütün bunları yapacak bir derinlik vardı ondaa.. inceden sızan damarlarıma içime sessizce hapsettiğim.

SOĞUMUŞ..

Neyi beklediğini unutmuş insan
Sığınma talepleri hep reddedilmiş
Rüzgara karışmış gitmiş
Islak dudaklarında gevelemiş aynı birşeyler
Sonra ondanda vazgeçmiş
Insan vazgeçiş olmuş işlediği hayallerden
Gecelerce boyadığı tavandan
Insan yorgun atmış kendini kendinden..

******

Herşey üstü üstüne gelir
Herşey bir anda tükenir
Olması istenen olmaz
Bu hep böyle olur.

SÖK BAKALIM YÜREĞİMİ..

Heyecanıma sağır kalışın
Suçlayıcı bakışların
Beni sessizliğine mahkum edişin
Kanımı çekiyor..
Rüyamda gördüm orda bile yanım da değildin
Umutlarımı gözyaşlarım da boğduğum günde
Içimde bir çiçek filizlendiğinde de
Kalbimin yumağı elinde bunu çok iyi biliyorsun
Sök bakalım sökebildiğince
Nede olsa öyle de öldüreceksin böylede..

BEMBEYAZ BULUTLAR..

Gecede bu beyaz, bembeyaz bulutlarda neyin nesi
ya beni mest eden bu hava..
Dolaşan oksijen hücrelerimde
Uyuyanların kaçırdığı, onların zaten hep kaçırdığı..
Beni diken ayağa gece.
Herkes gibi yaşarken
Kendim olma çabalarım diye bir çabam var benim..
aklıma sıkışmış kalmış
Dikkat kesilmediğim onca şey
Atladığım, takılıp kaldığım olaylar
Dağılmış eksik cümleler
Kayıp mısralar
Henüz yerini bulamamış dizeler
Boş bir levha var kafamda
Bu sıralar bomboş.

ESKİYOR İNSAN..

Ben artık eskisi gibi değilim diyorsun, kim eskisi gibi ki..
Herkesin tozunu aldı hayat.
Zamanla akını morunu ayırdı
Zaman bile eskiyor değil ki biz.
Üzerene acı acı düşünüp, ölçtüğümüz, tarttığımız bazı tartamadığımız yanılgının oluşumu yeni benliğimiz.
Eskiyor işte herşey eskiyor, azala azala yol alıyor hayat.. kim aynı kalıyor dinç ve güçlü.. yorula yorula yuvarlanıyor insan kendi çöplüğünde. Acı bile eskiyor.

******

Kimseyle konuşmak kimseyi görmek istemiyorum.
Kendim dahil.

MUAMMA..

Birşeyleri birşeylere geçiyormuşum gibi
Belkide geçiştiriyorumdur
Düğümleniyor çözülüyor
Yere düşüyor ses çıkartıyorum
Fazlalık.. sade kendime fazlalık
Birşeyler şeklimi alıyor
Sözler sükût pozisyonu
Içimde dökülemiyor
Yatak döşek gömülüyor
Saçma arayışlar içinde
Beynime oksijende gitmiyor
Melodisi yok günün dünün
Sonuç muamma.

DOĞUM SESSİZLİĞİ..

Savaş sonrası sessizliği
Üzerinden dumanlar çıkan içim
Yerde ılık bir ölüme teslim olmuşçasına huzur, korku karışımı bir duyguyla yatan mevcudiyetim
On yıl süre gelen bir savaşın sonu bu belki
Yeni şeyler olur umudu
Yada terke hazır mülteci mevzular..
Bilmiyorum yine hiç birşeyi bilmiyorum
İyiyimdir umarım.

Mısra büyütüyorum içimde
Şiir olacak büyüyünce.

YENİDEN..

Bir tomurcuğu bekleyiş gülsün sana diye bütün zerafetiyle
Kıydırmak yüreği kapana koymak
Tatlı bir acıda yer bulmak
Kendini eş tutmak doğaya
İçinden geçirmek yaşamı
Kuşlara takılı kalmak
Gitmeler sıkışması
Bir şiirin yüreğinin yükünü sırtlanışı
Yeniden başlamak yaşamaya
Hayelleri aşağı çekilmiş
Klişe bir düzlemde
Sakin sakin.

ÖYLE BOMBOŞ..

Yüzümü dökemedim kâğıda
Halimi bildirmedim kendime
Elimi atmadım yüreğime
Mısra çekmedim gecede
Günü kollamadım, tarihi sildim
Yatağa attım ruhumu
Hiç bakmadım maviye
Dolanmadım sokaklarda
Adımlarımı saydımda öyle attım
Soyutladım kendimi kendimden.
Kendimi dünyadan.

AATIYORSUNUZ..

İçimde güzelledim dünyayı
Öyle baktım etrafa
Yoksa durulacak yeri kalmıyor
Çarpık ruhlanmış gezegenin
Her yeri ayrı ayrı kanıyor kalbin
Gözüne baka baka yalan akıyor ağızlardan
Güçlü bir hafıza söndürüyor yalanları
Unutmuyorum.
Atıyorsunuz
Her yere göbek atıyorsunuz
Zaten nokta kadar varlığınızla
Gözden de kayboluyorsunuz.

UMUDA VARMAK..

Ölüm tırmanır gecenin seyrinde aklın kenarlarına hemde içim yaşama gebeyken.

Ve ben bir kişiye bile umut olmayacak, olamayacaksam hiç var olmamış olmayı yeğlerim.

ÇİÇEK OLACAĞIM..

Birgün tozlu raflarda kalacak titrek yürek akıntısı bu savruk sözler
Hiç tanımadığım bir yüreğide ezecek bu acı harfler
Selamlayacak başka başka sancıları
Birgün hepsi kalacak ben gideceğim geldiğim çiçek biten toprağa çiçek olmaya..
Hiç gelmemiş olmamış yaşamamış olarak.

BENZEŞİYOR..

Buğulu camlar bulanık sular
Zaman vebası sisli yarınlar
Kimse ait değil çağına, önceside sonrasıda
Kimse durmuyor acının üstüne
Dirileşmiyor sevgide
Doğada son bulmuyor yinede umutlar
Acı derin çizgiler halinde suratta
Keder köşkü kurmuş o derin sularda
Histerik kahkahaları hala kulakta
Eline aldığını devirişi hala aklımda..
Benzeşiyor insan benzeşiyor
o sevmediği herşeye herkese
Son buluyor kendi büyük lokmasında..




 

BIRICIKLEŞME..

Acı biricikleşiyor
Sana sevgim biricikleşiyor
Bakışlar gönle mühür basıyor
Vurun ulan vurun
ben kolay kolay ölmem diyen şair yüreğimi arşa taşıyor
cesur mısralarla perçinleniyor korku..
Beklemek acılaşıyor
Sözcükler ağırlaşıyor böyle böyle
Zaman değil insanlar geçiyor zamandan
Ben de ağırlaşıyor ve eksiliyorum
Geçiyorum zihnimden kaygan bir düzlemde düşe düşe.

DUYGU BOZUKLUĞU..

Hallaç pamuğu gibi savrulmuş duygular
Anî bastıran uykular
Halsiz dökülüşler
Ben bir şeyi severim ama neyi sorular
Silbaştan kurulumlar
Uyuşmuş kafa tası
Yukarı beynime ulaşan uyuşmalar
Güzel bir şey olacak beklentisi
Pencereye dönüp dolaşan bakışlar
Kafein nikotin azalması yaşayan ruh
Ne dersin uyuyalım mı.

BİR NUR SIZAR..

Bir ışık uzmesi süzülüp gelir siyahın içinden
Düğümlerin çözülmez yine boğazının.. kesip atmışsındır
Bulut güneş arası gelip gider bir nazlanma
Çiçeklerin sıcak ve susuzluktan dilleri dışarda
Rutin kendine atmış yerde
Umut ağacı kurumuş kalmış çaput bağlı her budağında
Yolcular yolu yarılamış
Geride kalmışsın belki yetişememişsin..
Öyle baka kalmışsın tüm dünyaya
Sanki bir sen kalmışsın birde saçma fikirlerin
Susturabilmişsin bir anlık dünyayı
Rüzgar avuçlarına almış saçlarını
Kuşlar serenadta senin için söylüyor
Mavi deniz ciğerine kadar işliyor
Ellerin boşlukta değil rüzgarı tutuyor
Ne olursa olsun iyi ki dünyadayım sözleri yankılanıyor gri yüreğinde..
Yaşamak akıyor damarlarında
Öyle işte öyle dünya.

UMUT MU O..

Bu baskın havanın altından esen yel ne fısıldadın sen yine kulağıma
Yine o sıyrık dize eksik etme umudu diyor
Etmiyorum Nazım abi etmiyorum!
Güzel günler göreceğiz çocuklar!

Sözcüklerden değil sesimden vazgeçtim

TEKERRÜRSÜN..

Biliyor musun bazen bitti diyorum..
Bitti.
Benim sana tek sözüm kalmadı dünya diyorum..
Senin bana yüzün..
Tekerrürsün sen diyorum..
Bi bakmışım sonra ağzıma kadar laf doluyum yine..
Hepsi bu.