YAŞAMLA ARAM..

Nefsime hiç bir hüküm yok
Resmen doğaçlama yaşıyorum..
Valla iyi yaşıyorum.

KENDİMLE HASBIHAL 3..

Karısının ördüğü yeleği giyen adam naifliği,
Kaldımı böyle dedirttiren
Eşine kahve yapan adam inceliği
Kuşlara simit atan insan mutluluğu
Sefer tasıyla yemek götüren adam hoşluğu
Boşluğa bakan insanın o boşluğu düşüncelerle dolduruşu
Kalbe vuku bulan bir parça insan samimiyeti
Sevdiğim yazarın kitabının elinde gördüğüm insanın iyi biri olduğunu düşünüşüm.
Evde ki çiçeğin adının kalonchoe oluşu yeni bir bilgi öğrenmenin sevinci.
Hakkının avucuna bırakılışı usulca
Idraktan sonra yaşanan o rezalet çöküntü
Leş tütün kokan sevgili ben..

SEVGİLİM..

Sonbaharın hüznü içinde radyoda çalan yazdan kalma anlamsız şarkı kadar saçma bu hayat.. uyum problemim baş edilemez boyutlara ulaşıyor. Kendimi narkozsuz açık kalp ameliyatına alınmış gibi hissediyorum. Bazen neyin acısını çektiğimi bilmiyorum ama daimi acı çekiyorum. Sen ki kuşları taşırsın içinde, çiçeklerden güzel kokar, yaşama yer verirsin yüreğinde. Ey memleket gözlüm...
Ben ölücem ve sen benden sonrada hayatın var olduğunu keşfedeceksin sevgilim..

BATAKLIĞIM..

Derin bir bataklıkta debeleniyorum
Çıkmaya çalıştıkca sendeleyip düşüyor
Ve tekrar batıyorum.
Çabalarımın boşuluğundan
belirsizlikten, koyun gibi bekleyişlerden
yorgun düşüyorum.
Saçma buluyorum burada ki herşeyi gökkuşağının altında hazine yok diyenler kadar saçma buluyorum.
Kafamı kaldırdığımda gördüğüm mavi kızıllıktan medet diliyorum..
Gönlümü eylemekten başka bir yardımı olmasada umuyorum işte.
Unutuyorum küçücük bir an olsada içinde olduğum derin çukurumu..
Ben hep gökten medet umuyorum.
Kuşlara sesleniyor, kedilere dert anlatıyorum.
Anladıklarını biliyorum..
Insandan daha çok anladıklarını en azından..
Ama anlatamadıklarınada..
Teşekkür ediyorum onlara
Umut oldukları, anlayan gözlerle bakıp saklı cennetlerini sundukları için
Teşekkür ediyorum.
Kaldığım yerden devam ediyorum..

*****

Harf harf düştü içimden hayat
Uyum sağlayamadığım bu yaşamı kusuyorum sanırım..

DOLANDIM DÜNYADA..

Hiç bir çiçeği atlamadan selamladım
Sözlerini kesmeden dinledim insanları
Güneşe buladım her yerimi
Iyice yedirdim tenime
Takıldım kanatlarına kuşların
Peşinden gittim karıncaların
Cama tırmandım kedilerle, çimlerde yuvarlandım..
Yağmur sesi dalgaya karıştı
O mükemmel seranadı dinledim gözlerim kapalı, kendimden geçerek..
Ay' a anlattım geceyi, o hiç bilmez gibi..
Koşmaya başladı bir an şaşırdım..
Gitti batıya seslenmedim..
Ah, şu Doğuluların batı meraki işte diye söylendim ona ardısıra..
Arkasına bile bakmadı.
Yıldız tozu yuttum bir sürü
Taşımak için onu gözlerimde
Şeker verdim çocuklara
Izledim nasıl da acımasız olabildiklerini
Gülümsedim su gibi saflıklarına
Annemi de aradım bugün
Hiç bir şeyi ihmal etmedim.
Gezdiridim kendimi orda burda
Her yerde, her şeydeydim yine
Ama kendimde değil..

DUDAĞIM KIPIRDAMADI..

Çıkarın beni burdam diye için için çığlık attım
Aaaa! yeter kes sesini diye bağırdım geçen
Aptal değilim bir kerede anlıyorum dedim
Başım şişti sus dedim başka birine
Herşeyi nasıl olurda sen bilirsin dedim
Ben böyle yalaka görmedim dedim bir diğerine..
Yalanını seveyim ne güzel atıyorsun dedim adama
Bu kadar art niyetli bir pislik olmazın, iğrençsiniz diye bağırdım ötekine
Köle değiliz para kazanıyoruz diye bastım çığlığı..
Çığlıklar birikti içimde, olup olmadık yerde çığlık attım da..
Dudağım kıpırdamadı..