SESİMİ BULMAM LAZIM..

Kendi sesimi arıyorum
Bu kadar kalabalığın içinde
Bu bilgi kirliliğinde
Kendimi arıyorum
Benden ötede ki beni bulmam lazım
Özümü, aslımı..
Onun bana anlatacakları
Benim ona söyleyeceklerim var
Konuşmam lazım onunla muhakkak.
Çok önemli!
Kendi sesimi buluncaya kadar
Arınıncaya kadar diğer herşeyden
Pes etmek yok.
Bulucam onu ve çıkarıcam insan içine.

İYİ DEĞİLİM..

İyi değilim.
Hiç iyi değilim
Olamıyorum.
Damarlarımdan geçen
kanı duyuyorum
Gündüzler neyse de..
Geceleri bitiremiyorum işte
İçim eziliyor.. böyle acıyorum
İstila edilmiş ve savunmasızım
Ve en acısı
kendime tahammül edemiyorum
Soluyorum..
Peki siz nasılsınız bayım.

GECENİN GÖRESELİ

Karanlığı büründü gece
Çarşafını giyindi deniz.
Başıma dikildi ay
Bir tek yıldız desen yok.

Gitti bütün telaşlı adımlar eve
Pijamasını çekti üstüne
ayağını uzatıp
kumandayı bile çoktan aldı eline
Bense..

Üşüyen havaya sokulup
Hayalle gerçek arası çizgide
Dünyaya kulak kesilip

Zangır zangır titreyerek
Halka açık yerlerde serbest olan
belki de tek şey olan
Sigara üstüne sigara gömüp
Midemide bulandırmayı başardıktan sonra
Sıcağına sokuldum dünyanın..

YAŞAMLA ARAM..

Nefsime hiç bir hüküm yok
Resmen doğaçlama yaşıyorum..
Valla iyi yaşıyorum.

KENDİMLE HASBIHAL 3..

Karısının ördüğü yeleği giyen adam naifliği,
Kaldımı böyle dedirttiren
Eşine kahve yapan adam inceliği
Kuşlara simit atan insan mutluluğu
Sefer tasıyla yemek götüren adam hoşluğu
Boşluğa bakan insanın o boşluğu düşüncelerle dolduruşu
Kalbe vuku bulan bir parça insan samimiyeti
Sevdiğim yazarın kitabının elinde gördüğüm insanın iyi biri olduğunu düşünüşüm.
Evde ki çiçeğin adının kalonchoe oluşu yeni bir bilgi öğrenmenin sevinci.
Hakkının avucuna bırakılışı usulca
Idraktan sonra yaşanan o rezalet çöküntü
Leş tütün kokan sevgili ben..

SEVGİLİM..

Sonbaharın hüznü içinde radyoda çalan yazdan kalma anlamsız şarkı kadar saçma bu hayat.. uyum problemim baş edilemez boyutlara ulaşıyor. Kendimi narkozsuz açık kalp ameliyatına alınmış gibi hissediyorum. Bazen neyin acısını çektiğimi bilmiyorum ama daimi acı çekiyorum. Sen ki kuşları taşırsın içinde, çiçeklerden güzel kokar, yaşama yer verirsin yüreğinde. Ey memleket gözlüm...
Ben ölücem ve sen benden sonrada hayatın var olduğunu keşfedeceksin sevgilim..

BATAKLIĞIM..

Derin bir bataklıkta debeleniyorum
Çıkmaya çalıştıkca sendeleyip düşüyor
Ve tekrar batıyorum.
Çabalarımın boşuluğundan
belirsizlikten, koyun gibi bekleyişlerden
yorgun düşüyorum.
Saçma buluyorum burada ki herşeyi gökkuşağının altında hazine yok diyenler kadar saçma buluyorum.
Kafamı kaldırdığımda gördüğüm mavi kızıllıktan medet diliyorum..
Gönlümü eylemekten başka bir yardımı olmasada umuyorum işte.
Unutuyorum küçücük bir an olsada içinde olduğum derin çukurumu..
Ben hep gökten medet umuyorum.
Kuşlara sesleniyor, kedilere dert anlatıyorum.
Anladıklarını biliyorum..
Insandan daha çok anladıklarını en azından..
Ama anlatamadıklarınada..
Teşekkür ediyorum onlara
Umut oldukları, anlayan gözlerle bakıp saklı cennetlerini sundukları için
Teşekkür ediyorum.
Kaldığım yerden devam ediyorum..