MESLEK LİSESİ!

Burdan meslek lisesi öğrencilerine birşeyler söylemek istiyorum. Bio'larına baktığımda fark ettim ki baya meslek lisesi okuyan takipçim var.
Meslek liseleri ve öğrencilerine toplum tarafından oluşan bir algı var malesef; orada okuyan öğrencilerden bir şey olmaz, boş, tembel.. Zaten aileleri de sıkıntılı tarzında söylemler... Staj yaptığım meslek lisesinde ki öğretmenin de böyle sözler sarf etmesi.. Bu çocuklar üniversiteye falan gitmez. O yüzden çokta kasmaya gerek yok hocam demesi ve bunu söyleyenin de bir öğretmen olmasından ötürü daha da huzursuzlanmıştım. Yalnız hocam bende bir meslek lisesi mezunuyum gördüğünüz gibi üniversitede okudum. Ayrıca kardeşimde, kuzenimde aynı şekilde.. Siz böyle düşürürseniz onlar ne yapsın diye hiddetli bir savunma yaptım. Ben size şunu demek istiyorum arkadaşlar hiç kimse başaracağınızı söylemezse belli bir zaman sonra sizde kendinize güvenmiyorsunuz. Ben burda ihtiyacı olan herkes için şu cümleyi bırakıyorum. BASARABILIR, YAPABILIRSINIZ. bunu birinin söylemesine gerek yok. Iç sesinize ve kendinize güvenin. Zaten meslek eğitimi veren üniversiteler, en çok sizin hakkınız. Siz yaşken eğilen ağaçlar olarak üniversitelerde daha başarılı ve sektörlerde daha kalıcısınız. Yapabilirsiniz!

Kadın..

Kadın bir yerden bir şekilde yolunu bulup çiçeklene bilen bir varlıktır.

HERŞEY NORMAL..

Şey gibi.. farkında değil
Hasta olduğunun, tedavi olması gerektiğinin
Herşeyi geçtim kendinin bile farkında değil ki
Neler yapabileceğini ya da yapmayacağının
Sınırlarının, falezlerinin
Gerçekten ne istediğinin
Veya birşeyi istemeyi bile kendine yakıştıramadığının
Korkak, kolaycı
En pahalısından çıkarcı
Onlar hasta ve iyileşmek istemiyor
rahat bırakın! kendinizi üzmeyin
O güzel sevgi dolu yüreğinizi de yormayın artık.
Herşey olması gerektiği gibi.

ÇOK HİSSETME BELASI..

Çok asıldım elimde kaldı
Zorladım tırmandım duvarlarına
Hayali aldım yanıma
Hedefe kitlendim
Öyle böyle değil dünyaya bir kere bakmadan
Önüme hiç bir engel koymadan
Yaşamadan..
Erken başladım, çokça tali yol kullandım
Beş yıl sonrasında nerde olmak istiyorsun sorusunun olduğu yerde değilim
Artık bir yerde olmak istediğimden de hiç emin değilim
Umutsuz, depresif demeyin
Çok denedim.
Sadece yorgun cümlelerim.
Derim ya halka açık kalbim
En iyide ben yaşarım, en güzel de ben ölürüm.
Hepsi bu.

BOĞAZIMDA Kİ BIÇAK..

Boğazımda bir bıçak
Yutkunmak ölüm
Tıpçılara göre bademcik
Edebî açıdan bakacak olursak acı
Yürekten gelip boğaza takılı kalmış cümleler bunlar
Zora giden dile gitmeyen
Ihlamurun, ballı sütun falan bi boka yaramadığı
Uyku bölen cinsten işte
Insanın derdi de, dermanı da içindeymiş, kendindeymiş bilirim
Ama ben kendime iyi gelmiyorum
O işi ne yapıcaz bak bunu bilmiyorum
Söküyüm şu balgam yapan sözcükleri
Geçer acısı
Aşina bir durum bu bende ne de olsa.. bilirim.

OĞUL.

Sen benim yazamadığım, yazamayacağım en güzel şiirim
Sen benim dökemediğim dizelerim
Sinemde taşıdığım güç
Altını çizdiğim tüm cümlelersin
Tek kaygım.. varoluş sebebimsin
Dualarımsın sen yüreğimden dökülen
Portakal kokulu daimi özlemim
Aklımı yanında götüren
Yüreğimi peşinden koşturan
Cennetim.. can ötem
Benim minik kokarcamsın.
Yüreğimde hiç büyümeyecek
Küçük çocuk
Gelecek kaygım
Bütün boşlukları dolduran
En değerli çiçeğimsin!

YARA SORUNSALI..

Çocukken yara bere içinde olan diz kapaklarım 

yara bere içinde yüreğe devşirdi kendini

Yara olayı süre gelen bir olay

bende dizden kalbe, kalpten beyne sıçrayan 

Sorunda şu ki oynayıp koparmakta bende bir takıntı haline geldi

Artık canımda acımıyor..

...

Dedim dimi

Yalan! dahada çok acıyor

Daha ağır geçiyor 

Kapanmıyor.