UÇUŞURKEN..

sonu bilinebilen birşey mi
Plan yapsam
Mayalanır mı acaba
Gelişine mi vuracaksın hayata yoksa
Gol olur mu
İnsan dünyanın en güzel yerinde
Huzurlanır mı
Kaç gün batımı daha görürüm
Kıpkızıl mavilisinden
Denizin üstünde batmalısından
Sevenler kavuşur mu..
Şu adam adam olur mu meselâ
Sözünün eri, kalıbının şekli birşeyler
Sanmam.
Ya sen nasıl birşeysin bu kadar güzel bakılır mı şimdi
Akıl almalısından
Her baktığım da aynı his
Hiç mi yıpranmaz, yorulmaz
Değişmez bir his
Sevda bu dimi
Böyle birşey olmalı
Unutturdu bana tüm sözlerimi
En iyisi sokulayım kıyısına
Kovayım şu savruk fikirleri
Dondurayım ondan gayrısını
Bitireyim.

EVE GİTME VAKTİ ASLINDA..

Gün kendini yavaş yavaş çekiyor

Tamda gitme vakti eve

Akşamın üstü işte 

Babanın eve geldiği o saatler

Ama ben gelemem şimdi 

Çok isterim ama gelemem

Sıcak bir tas çorba 

Sıcacık bir ev 

Sıcak ekmek kokusu

Güzel olurdu şimdi 

Malum kış günü 

Sıcak kelimeler çekiyor beni kendine

Dedim ya gelemem

Çalışmam ve para kazanmam lazım

Ne kadar çok kuruyorum bu cümleyi dimi

Tekrara düşüyorum yine

Ama evde olmayı yelerdim 

Sıcak bir sofra başında..

TÜRKÜ YAKAR O YARAYI..

Sen zaten kırık döküksün, yanmışsın..
Uyamamışsın dünyaya
Nedir bu yaptığın kendine; çok tehlikeli
kapat o türküleri
Sürme türküleri cana
Çok yakar. Yanarsın lena
Yapma...

PİAF İLE KALBİM..

Sızılarımın üzerinde edit piafla dolanıyorum ıssız bir kumsalda..
Deniz misali kalbim koca koca dalgalara karışıyor tekrar vuruyor kıyılarıma
Onun sesinin ritmi doğrultusunda
Kalbim büyüyor büyüyor
Nefesim kesilecek gibi oluyor
Ama kesilmiyor
Hatta garip bir haz da aldığım
Yok sayılamaz bu yükselip aşağıya çekilmelerden
Bu kadının ruhumu önüne kattığı doğrudur
Ruhum dans etmeye başlıyor parmak uçlarında
Az sonra ölecek bir kelebek gibi
Öyle bir gel-git.. gel-git.

KAYIP BEN..

Beceriksizliğim
Yetersizliğim
Elime yüzüme bulaştırmışlığım
Tamasızlığım
Kuraklığım
Düşüncesizliğim
Yanlış kalkınma politikalarım
Yüzüme yüzüme çarpıyor
Yalıyor kalbimi soğuk soğuk
Acıtıyor, çatlatıyor...
Kendimden uzaklaştırıyor
Yaka yaka içimi ilerleyemiyorum.
Yolda kaldım
Kendimden cok uzak yollarda
Belkide çok yakın
Şu kalbimde ki sis engelliyor yine beni
Bilemiyorum.. nerede, kimde ne kadarım.
Ne yaptım.

YAŞIM 17

Gençliğin kavak yellerinden esme bir şarkıyla açtım günü
Yaşım daha on yedi
Hücrelerim sanki bir şarkının verdiği yetkiye dayanarak yepyeni
Bedenim dinç, ruhum dünyayı çözmüş.. herşeyi biliyorum
Kalksam kahvaltı masasından çözücem orta-doğu sorununu
Barış getircem dünyaya
Öyle bir öz güven.
O kadar bilgili bir varlığım yani
Yanlız bir aşkın göz seğirtmesiyle meczup ve toy.
Yanmasını bile beceremeyecek kadar küçük
Ama sınırsız bir aşk
Benden başkasında görülmemiş
Leylayı aratan cinsinden
Hey gidi yıllar hey!

GECENİN SEYRİ..

Gece çöküyor ruhumun üstüne
Ağırlığınca, karanlığınca
kısık kısık hıçkırıklara dönüşüyor sesim..
Kalbimin süzdüğünce
Tekrar tekrar düşüyorum..
Günün anlam ve önemi yok
Dünün de..
Gelecekse neyse..
Neyse önemli bir sözcüktür türkçemizde..
Peki de.
Kısa ve dolgun etine...
Ben yine bekliyorum her gece güneşi.
geceyi çarşaf gibi üzerimden sıyırıp alsın
Horoz ötsün
Annem uyandırsın istiyorum hemen şimdi
Hiç uyunmamış uykumdan
Okula geç kaldın kalk desin
Ömrün tamda göbeğinde
Bir bahara bir güneşe birde anneme yenik kalbim
Tomurcuklanırım.
Tünelin sonunda ışık görürüm
Görürüm belki.
Güneş toplarım
Toplanmaz demeyin annem toplardı güneşi
Bende yıldız toplamasını öğrendim zamanla
Daha neler neler öğrendim de
Annem duymasın şimdi üzülür bana
Onu çok üzmüştüm
Bir daha üzmek istemem
Babam da.
Ben annemi çok ağlarken gördüm
Bir daha..tek bir daha görmek istemem
Iyiyim anne çok iyi
Herşey kontrolüm altında
Herşey kontrolüm altında diyince aklıma şu tutunamayan adamın ölmeden önce ki son sözünün herşey yolunda olduğu geliyor..
Neyse.. neyse gece senle aşık atılmaz.
Yaralıyorsun.