GÜÇLÜ KALALIM..

Zor zamanlardan geçiyor. Bir yerinden hayata tutunmaya çalışıyor. Güçlü kalıp içimizde ağlayıp, meydan okuyoruz hayata. Kendinizi bir kitap kahramanı olarak nasıl görmek istiyorsanız öyle davranın derim. Ezik, güçsüz ve virane mi.. pek sanmıyorum. Halletmemiz gereken mevzular, dik durmamız gereken zamanlar var. Bu dünyaya sadece mutlu olmaya gelmedik. Güçlü olmaya, problemleri çöze çöze bileylenmeye de geldik. Güçlü kalın.. kalalım. Iyi akşamlar dostlar.

X BİRGÜN..

Bazen o günü anlatacak çok söz vardır
Duygular o kadar sıcaktır ve dile gelmez
Geriye sadece histerik gülüşler, saçmalamalar ve bukalemun kalır. Çünkü bukalemunlar; korkak hayvanlardır bulunduğu ortama göre renk değişitirir.

ZAMAN DARALIYOR..

Altında kaldığımız binalar
Denize uzak düşenler
Unutmuşlar kendilerini
Bi haberler..
Kendi için yaşamamış mezarlar
Pişmanlık sıyrılmış hep gençlikler
Ah o zamanki akıllar
Daha kaç evresi olduğunu bile bilmediğimiz hayatlar
Yakın soluk kadar yakın ölümler
Vakti kalmamış yaşanmamış ertelenmiş hep mi hep taksitli hayaller
Kalkıp gidilememiş o kentler
Bak buralar hep bir iç çekimi
Bir sızı.. bir vah..
Ve zaman daralıyor.

MUTLU, UMUTLU SÖZLER..

Kalkınca perdeleri dünyanın
Berraklaşınca sular
Merkez insan olunca
Ağızlardan sevgi fışkırınca
Seven sevdiğinin yüreğinde köşk kurunca
Huzur nefese karışınca
Tutuna bilince insana
Bulantısı geçince yaşamın
Çıkarcılık son bulunca pisliğinde
Dengesini bulunca yaşam
Tekrar açacağım gözümü dünyaya
Akmıyacak hic bir kalemden acı
Söz.

DAĞILMIŞ KELİMELER..

İnternet paketi bitmiş bir hayat
Elektirik kesintili birleşmeler
Otoriter tavırlar, ben bilirim ayaklar
Saksısı değiştirilmemiş, kabına sığamamış solmuş insanlar
Trafiği tıkalı, bir türlü gitmeyen sohbetler
Ehliyetsiz akıllar
Sayın şairane ruhlar, takılı kalmış kimi hayatlar
Öcü tarafından kemirilen varlıklar
Çocuğunu cami avlusuna bırakmış kişilikler
Toplumsal tıkanmalar
Motor indirmiş bedenler
Kanserojen stresler
Akil ruhumun marjinal değer kaybı
Şiiri gitmiş şairin
Türküsü susmuş gönlümün
Damla damla yağmurun
Çağırması benliğimi
Denizlerin çekilmesi
Kalbimin simdi bir hayli durulması
Cümlelerin dağılması, kendini bırakması
Uzağa daha uzağa gidememesi.
O son günün gelmesi
Belki herşeyin dinmesi.

ÇARE-SİZLİK..

Canım çok acıyor
Ve elimde bu acıyı bastıracak hiç birşey yok. Bunun adı çaresizlik olmalı.
Her şeyin imkansız geldiği o an işte bu an.
Evlât karşısında hissedilen o aciziyet kıvamında
Yana yana kül olmak
Iyi olamamak,
Kendine kendinle bırakamamak
Dinmemesi, susmaması acının
içinde ki virüslerin o hummalı çalışması
Can kayması, asla çıkmaması.
Çaresiz süzmek kendini
Iki büklüm canın içinde..

KİME GÖRE..

Suçlamak mı suçlanmak mı
Vicdanı temize çekmek mi
Icinde debelenmek mi
Aklamak mı arzum
Aklanmak mı..
Orta karar birşeyler bulmak mı
Tek taraflı mı çift uçlu mu
Sevdiğince mi, vazgeçtiğince mi
Kim haklı, kim haksız
Peki ilk kim terk etmiş yada edememiş
Sevmek temize mi çekmiş
Ya sevmemek sıvamakmıymış
Peki hiç sevilmemek
O ne yapmış
Ağlamış mı göletinde
Karar peki neye göre kime göremiymiş
Son olarak kim suçlanmış
Yangının kenarında.