SEN DOLDURDUM..

Bugün çok fazla, uzun uzun göğe baktım
Bilmem bana olan uzaklığından
Bilmem gökyüzüne bakıyor olma umudundan
Yada bilirsin hani mavi umuttur
Nefestir.. belkide seni bekledim
Seni umdum belliki gökten
Kokun başka mevsimlere bahar olmaya gittiğinden beri
Bende gök doldurdum sen diye ciğerlerime.
Martılara seni anlattıyorum bol bol bol
Belki fısıldamışlardır yüreğine.

ANLAMAK İNSANI..

İnsanı anlamak kendini anlamakla başlar.
Sen ilk önce duygularında hislerinde kendine dürüst olamazken başkalarına nasıl bir dürüstlükten bahsedebilirsin.
Kendinize söylediğiniz bunca yalan varken insanı ve yaşamı anlamak çok zor.
En azından sınırlarını, kendini ve gerçeklerini görürsün.
Ilk önce aynaya bir bak ta gözünün derine... sen ne istiyorsun. Bununla başlaya bilirsin meselâ. İnsan komplike filan değil gayet basit denklemleri, arzuları.

DİRİLİŞ VAKTİ..

Bu bomboşluğun içinde
Elimi uzatıyorum kalbime
Ya medet diyerek
Geçmişde ki sahnelediğim direnişlere dayanarak
Çimlere basıyorum çıplak ayak,
Kuşlara veriyorum içimin ağırlığını
Güneşi sırtlıyorum.. ve içimde ki donmuş bütün hisleri ayağa davet ediyorum
Bahar yakın toprak gebe umuda
Vakit çiçeklenme vakti
Vakit yeniden diriliş ta içinden
Yakın. hissediyorum güzel olacak herşey
Eriyen karların içinden umut akacak kalbin hücrelerine..

ACI GERI SARIYOR..

Acı insanı neden geçmişe atıyor
Eskilerden güzellikler çıkarıp bugünün yaralarına çalma nasıl bir devinim
Gözümün önünden mimikler, çok uzağa gitmiş bakışlar, yaşla karışık umutlar geçiyor
Acı kendini geri atıyor
Birşeyler arıyor, sarıyor şimdiye.
Korkuya kol kanat geriyor sanki
Koruma altına alıyor
Huzur çalıyor dudaklara bir parmak
O acımış, kurumuş dudaklarda
Müphem bir çizgiye dönüşüyor..

OY RUHUNDAN..

Şuracığından, boynundan öpsem kadın
Çeksem ruhunu ta içime
Soluğunda kaybolsam
Aşk olsa ikimize.

*****

Ağlamak acizlik değildir. Güçsüz filanda kılmaz. Yüreğin yükünü atması, arınması. Temizliğin sembolüdür.  Vee insan bazen ağlar ağlamalıdır. Dünyamız çok kirli ve hasta. Açın  vanaları.

YOKUŞTA..

Bazen çok uzun hayat
Bazense an kadar.
Nerde durup nerde başlayacağı muamma
Peşpeşe gibi sanki bazen bütün kötü haberler
Ama lena uunutma biz güçlüyüz!
Umudu çalmışız gökyüzünden
Gerekirse yine çalarız
Buraya bizim için yolun yokuşunu koymuşlar gibi duruyor
El ele verip çıkarız biz bu yokuşu
Sendeledik, doğru.. ağladıkda
Gerekirse yine ağlarız için için.
Çokça da canımıza değdi hayat hani..
Ama silkeleyip yaşımızı dikiliriz karşısına gerekirse sonuna kadar.