SES VURDU BENİ..

Herkes uyudu yine bir ben kaldım
Ayaklarım buz yüreğim köz
Bir sözün haklılığı çarpmıştı beni
Çarpıkdı bende herşey ve yerleşimi de öyleydi
Söz beli büküp iki kelam edemizdim ben
Doğru söylüyordu ses..
Acınacak durumdaydım.
Haklıydı ses..
Lafügüzafdı yazdıklarım.

YÜZLEŞME!

Ne olursun bir kelime dahi etme!!
Acıdan, kederden öleceğim.
Ezikliğimi iliklerimde hissettim
Yapma!
... ve kadın ağladı.
Seni seviyorum dedi öperek adama.
Adam sustu ve şöyle dedi seni korumaya çalıştığı mı biliyorsun dimi..
Biliyorum.
...

HAKİKAT ÜSTÜNE..

Hakikatin işi ne kadarda zor halbuki yalan elini kolunu sallaya sallaya rahat rahat gezebiliyor.

GİZLİ BİR UMUT..

Yokmuş gibi gelsede çoğunlukta
Halbuki kenarda kıyıda köşede gizli bir umut kaldırıyor beni çöktüğüm yerden
Çıkmayınca can çıkmıyor işte umut bedenden
Umutsuzluk çokça kuşatsada etrafımı
Ellerinde kaldırsa yukarı tırsmış..
Sanki bana has bir umut yaşıyor bir yerlerde
Ve şu söz yükseliyor yine tavana kadar
Güzel günler göreceğiz çocuklar diye diye yankılanıyor her hücremde..
Benim gözlerimde yıldızlar parlıyor
Ay güneşe kavuşuyor sanki
Öyle bir an.

BELKİ YARIN..

Kısık seste pişmiş öfkem
Homur homur duygularım
Düşünsel serüvenlerim
Dağ tepe kaçışlarım
Yakamda eksik olmaz hüzün gülüm
Ceplerimde karalama mısralarım
Günü de belli değil ki bitsin bu zülum
Belki yarın ne dersin LENA belki yarından da yakın.

YOK OLUYORUM..

Sorun şu ki ben içime düştüm
Çırpındıkça battığım bir balçık içim
Sanırım kayboluyorum kendi kıyılarımda.
Nefessiz, sessiz yok oluyorum
Varoluşsal bir sancıda..

ESKİ BİR HÜZÜN..

Bu hüzün eski bir hüzün aktarımlı..
devam eden edecek..
Kalmış bize, o sebepten hep eski, yıpranmış, oturmaz üstümüze
Dağıtma yolu bildiğimiz bir yudum gök taşımak yüreğe
Yaşadığını ispatlarcasına derin derin mavi çekmek
Hissetmek varlığını kayıp gezegende
İz aramak olmak kaygısında
Korku, acı,  kayıp üçgeninde gidip gelmek..
Belki bir gün dönmemek kuşkusunda.