HİÇ TANIŞMADIM..

Aynı hüzün sarsmış bizi
Aynı çekilmiş kanımız
Aynı hiçlikte yürümüş hiç karşılaşmamışız.

Aynı duygu oymuş kalbimizi
Aynı şiir bozmuş ritmimizi
Yoksunluk hissi dayanmış kapımıza
Biz seninle hiç karşılaşmamışız.
Aynı krala isyan etmiş
Aynı toprağı paylaşmış
Benzer gecelerde zulüm görmüş
Sabaha zor atmışız canımızı
Biz seninle hiç karşılaşmamışız..
Aynı şekilde dermansız kusmuşuz hayatı
Aynı baş ağrısına yazmış
Ama tuhaf dimi biz seninle hiç karşılaşmamışız
Belki farklı zamanda geçmişizdir bu dünyadan ya da yanyana kim bilir..

ANLAM ARAMA SEANSLARI..

Uyanmaktır sadece bazen mutluluk; bitmez denen geceden çıkılmıştır, yorgun ama içinde bir yaşama kırıntısı..
Güçtür bilgi aslında ama acısı içindedir, değiştirilemez şeyler batar canına, çaresizlik çöker bazen soluna..
Anlaşılmamaktır çokça anlayan insanın vebali..
Anlamasalar da olur diyip, burun direği zonklatan hüznü kalpte gizli..
Ya anlamak, anlamlandırmak binlerce havada duyguya yer açmaktır aklında..
Huzurdur.. huzursuz ruhlara bir parmak çalınan.
Doğru sorudur her zaman kendine, dünyaya açılan kapı.
Ve o dünyada kendinde kaybolmaktır anlamlandırmak çoğu zaman..
Karmaşadır, karmaşıktır bazı, bazı da bir o kadar basit bu dünya ağrısı.

*****

Mesela gülmek değil mesele artık kalbimi kandıramam.

HUZURSUZLUK DÖKÜNTÜSÜ..

Kaderden kopukluk
Direnme iç güdüsü
İnat, ister kuru deyin ister yaş
Uzatmak boyunu celleta bazıda
Huzursuzluk sarması yine olmadık zaman problemi
Bir omuza dayayıp başı bir an kavuşmak o kadim huzura
Kısacık bir zaman
Çoğu vakit aynı kaçık arzu
Derinden gelen
Beni abluka altına alan..
Ellerim havada
Ordan oraya yorgun kıvrılışlar
Düzensiz yaşama geçiş
Hücrem içimde saklı
Bu dünyada müebbet
Gelip geçici bir yolcu.

Koşarak kaçma isteği var ruhumda
Heryerden, herkesten, kendimden..

BOĞAZDA BİR KALP..

Her şeyi sıkı sıkı bastırdığım göğsüm ağrıyor
Geçmiyor nefes burnumdan
Esiri yaşamın, çapı daralmış varlığım
Heyecanı gitmiş elimin kolumun
Doruklarmış, görünmez olmuş
Donmuş kalmış akıp giden şeyler
Ileri geri sızmışım zamana
Nerde sızıp kaldığım bilinmez
Nerden kalkacağım bilinmez
Adım yok, yurdum yok
Taşıyacak beni göğe umudum da yok
Sözler tarafından çizilmiş atılmış bir kalbim var
Evet sadece bir kalbim var hissettiğim boğazımda..

ESKİDEN..

Gemi yakmazdık biz canımızı yakardık
Aklımızı oyardık içine hümanisttik çiçekler ekerdik
Ovalarda açardık bahara müteakip gelincik olurduk yarada
Severdik, kusuru kendimizde arardık
Mavi mavi bakardık dünyaya
Budaktan kaçınmazdık
Özlemi, aşkı, sağcıyı, solcuyu sorardık
Cevap alamazdık aklımıza oturacak
Inançla çayır çimen arasında yatardık
Sırtımızda umut taşırdık bıçak değil
Hoyrattı dünya yorulduk
O sebepten..