Susmak üstüne..

Susmak yeni bir lisan bu gürültüde..

*****

Seni kendimden nasıl koruyacağım.

İNANAMIYORUM..

Kaybettiğim şey inancım sanırım
Bütün bu boşluk umutsuzluk bundan besleniyor
O besleniyor o besleniyor ve ben tüketiyorum zamanı hayali içimi
Beklemeye başlıyorum bir hiçliği
Gelmeyecek ne varsa o beklediğim
Geçmişi saklayıp geleceği kurutup
Kendimi kaldırdım bazaya..

NÖBETTE..

Gün bitmiyordu
Nöbete düşmüştü hayat
Uykular parmak ucunda
Ventolin soluyordu saat
Sevgi şevkat yumağı gözler
Sek bi sevgi yükleniyordu sabrı
Gece gün kavramı boşalıyor
Kâğıt bardakta kahve tipli insanlar yürüyordu koridorda
Hastaydı insanlar uzundur hasta
Boynu bükük, karınları ellerinde
Soğuyordu gece daha da soğuyordu
Aynı mevsime denk düşüyordu
Bronşları tıkalıydı bu kez
Uyku çağırıyor asla kabul etmiyordu
Nöbete düşmüştü hayat..
Nöbetteydi hayat.

YENİDEN!

Emzirirken canımdan ve kanımdan
Zamanın masumiyetinde günahlarımdan arındım tek tek
Tek tek düşürmedi aman beni
Ama ben bir bebekte yeniden dirilirken
Yüreğimde erittim hepinizi
Tekrar aynı sahneyi yaşıyarak
Kanatlarımla silkeleyip attığım dünyanın tozu
Yeniden diyip belki başa sarıp
Içimden ta içimden geliyorum
Naftalin kokulu.

SIKILMIŞ.

Bu küçülmüş bu eskimiş bunu kaç yıldır giyiyorsun diyip ruhumu parçalara ayırıp dağıtmak istiyorum.
Aslında yoruldum.

BOŞLUK..

Boş bir sayfa karşısında bilinçsizce beklemek gibi bilinçsiz seyiriyor içimde zaman
Gecenin sessiz derinlerinde
Islak soğuk
ayaklarım çıplak
Karnım da gezinmez olmuş kelebekler..
Issız sızısız bi tabi kendimsizim
Ve savrulmuş boş kağıt
Kalakalmışım..