KISMET.. BE

Her seferinde tam olarak anlatamıyorum ve anlayamıyorum bu savruluşu
Yeterince ne yeterince neyi
Ne zaman ve nerede
Kaderci değilim ben..
Kısmet.. kısmet  ne?
ağrılı bir umut dindirici mi
Neden sonu yok bu içimin
Neden bitmiyor bu ahmak bekleyiş
Peki tamda şuan neyi bekleyiş
Pencere kenarında kalmış kız kurusu mottosu bu
Susuz çiçek belki güneşi ya da yeli çok almış
Bilmiyorum.
Protest değilim bu aralar bezginim sadece ve sadece kendimden.

RUTİNELLA..

Tezliği gitmiş canın
Kovalarken bekler gözler olmuş insan
Sabrı kalmaz kendine
Kelimeler gelmez yerine
Hayat pencereden süzülen  ışık gibi doğar ve geçer önünden
Timsalsiz olacağını bu tekliği kim serpti içimize
Rutinlerden rutin beğendiğimiz dünyada
Pek bi küçülü verir yaşam
Büyülü akıp gidermişcesine bi yerde
Damlardan sızar umut geceleri tavana
Sabahları halbuki hep aynı..

AKILDAN AZAD..

Baharları beklemeden döküldüm her mevsim kırık içerli
Kafamı bulandırmadan hiç salmadım kendimi
Takıntılardan bezgin
Sıvışmak şuracığa bir somya atıp yatmak kafa üstü
Kuruntulardan örülmüş şu ağdan düşmek
Kaç kişi ne zaman neden sarmaşığı salsan beni
Tertemiz bir kafayla uyusam.

KAĞITLARIN AKIBETI..

Düşürürken gözlerimin perdesini kağıtlara
Kağıtlardan bakarak yaşarken altını çize çize yaşamak
Aynı ahmaklıklara düşerek
Kendine kırgın
İnanmış gibi yapışlara müteakkip
Kalemi düşürmek kalbime
Yine çize çize aynı hataları
Ders almaya doğru
Akıl iplemez bir duruşta
Sen koru..

Çıkarım.

Hata yaptığımda hiç üzülmedim
Ders çıkartmadığım da üzüldüm.

ÖLMEK İSTEMİYORUM..

Çok fazla rol kesimi izledim
Kes olmuyor bi daha dene demedim
Yokuşlara takıldı gözüm
Düzlük şart mı ola dedim
Sordum buldum buldum attım
Anlayın diye de bağırdım
Sonra salladım
Aklımı da yoklar oldum çoktur
Hasta düştüm ölmedim
Kovalamaktı hayat belkide bilmedim
Yalanlar okudum bugün de yine
Beylik bi kaç söz
Ölüme seyirci, kınayıcı
Ama değiştirici değil
Acıların iğrenç bakış açıcılığı
Feryat kan revan içinde
Yine korumadılar bizi...

Şeffaf

Muallâk bir zamanın ortasında durmuşum yine
Seyirdeyim hayatı
Doymuş sahnelere..
ilk kez izler gibi seyirdeyim
Netsin insan oğlu net o kamuflaj boşa netsin
At baklayı.