Eteklerinde çiçekleri taşıyan kadınlar, firtınayıda taşırdı elbet
Kızdı mı savrulurdu herşey, yakardı gün geceyi
Neyi istemedikleri net istekleri biraz muamma
Adımlar sert ve kesin
Gölgede değil güneşe doğru uzanır tomurcukları
Her imkan ve koşulda yeşerir
Sevgiye kayıtsız değil
Kuşlar seyirir gönüllerinde maviye doğru
Konuştuklarında sesleri hayli güçlü
Suskunları soluk kesercesine, boğucu
Eteklerinde hüznü, aşkı ve şevkati taşırdı bu kadınlar..
