HAYAT ALACAK.

Gittikçe sivriltecek hayat sesimi
Gittikçe koparacak kabloları
Gittikçe minnetsiz gittikçe vuruşuna
Gittikçe gamsız
Gittikçe monolog konuşmalar
Gittikçe aslında yalnız ve korkak.

BASİT

Genelde insanları çözerim ama seni çözemedim.. aslında insanlara ıyi insanı çözmek zor geliyor, artık insanlar iyiye ne kadar inanmıyorsa.. çözülebilen insanların ortak özelliğidir kendilerini kurnaz sanışları.. zannımca. 

BİTAP..

Bir yanda hunharca bir tüketim, bir yandan işsizlik
Bugün avm'de gördüğüm alışveriş ve kudurmuş tüketim seyrinden sonra akşam işsiz bir ailede geçirdiğim akşam oturması.. insan günlük böyle bir görselden sonra günün sonunda hissettiği huzursuzluktan, unuttuğu şeylerden bitap düşüyor.. hayıflandıklarından utanıyor.

KARMAN VE ÇORMAN..

Kafam bir türlü biraya gelmiyor
Algılama kıtlığı yaşıyorum
Bilgiler halaya durmuş
Kelimeler yaşlı ve yuvarlak
Toplayamıyorum bütünlüğümü
İnsülin savaşı var içimde
Harbe durmuşum.....

DÜNDEN KALMIŞ..

Içimde öyle çok ki keder
Akar durmaz artık bentsiz bir su
Suali sorulmakta dünün
Bugüne hesabı ağır
Çekilmekte her yerim buz gibi olana kadar
Açık vermekte titremekte akan kanım
Dolunay düşmüş suya yatar
Onun hürmetine belki bu günüm
Yarından bişey beklemem ben artık
Hakkım aldım zamandan
Içimde öyle bir hüzün gitmez gölgemden
Dünden bugüne düşen
Dünden kucağıma düşen..

GERÇEK KALKIŞ..

Bir başkasına tutunmadan kalktın mı ayağa gerçekten kalkmış oluyorsunuz..
Tutunmadan ilerlemek ne kadar mümkün ki.. tutunmayanında bu dünyada taması yoktur sanırım..

Empati..

Bir ders empatiyi anlatan hocanın ders bitiminde ki son sözü empati diye birşey yok. Gelir hep kurşun gibi aklıma.

BAHAR GÜZELLEMESİ

Balkonun tadı geldi güller karanfiller açtı yüzünü 
Kuşların sesi cıvıl cıvıl her yerde
Mavi daha bir mavi bilmem kaçıncı tonu
Kırmızı da daha bir kırmızı bu mevsim
Çetin aksak kış geçti
Bir bahar daha geldi ömüre
Bilmem kaçıncı kim bilir belkıde sonuncu.

Dev adam!

Sessizdir korkuları arzı beyan etmez
Ama bilirim o koca gövdede ağır ağır acabalardan ezilen göğsü
Kimi bilmekte istemem o öyle gölge dursun ocağımda
Almakta isterim kah tam yerinden tutup ağrısını
Tütsün nefesi üzerimizde
Sarsın kolları dünyamızı
Yaşasın o fi tarihine kadar kalbimin odacıklarında.
Ve yine ona doğsun gün..

BİZDEN BİR DAL..

Zamanın bizden aldığı şey
kendimiz
Her kapı ağzı bir vazgeçiş
Her kaybediş yeni bir oluşum
Zamanın bizden aldığı soluğumuzdan fazlası olmalı
Her itiraf bırakmak bir parçanı
Her giden kırar bir dal daha senden 
Ve başlar sorular hangisi benim
Hangisi bendim
Tanıdık gelir artık sözler, tavırlar, ağrılar, kramplar..
Tanıdık gelir kopuşlar
Velhasıl kelâm bizden giden yine bizdir..

HERSEY GUZEL OLACAK

Gün bütün ahengiyle süzülür önümden...
Güneşden denize can alıcı bir veda bakışı
Güneş allı morlu turunculu ışığını gererek tüm dünyaya
Son can havli herşey güzel olacak der ve inanırsın..
Içinde çalar o ıssız dağların türküsü
Içinden pir sürat geçer bütün baharlar
Sahile akar coşkular ve yaz olur..
İnanırsın!

YAZIN..

Bu yazma olayı boş işti
Kalpte taşınan sözcükler hiç bir Şeye yaramazdı
Uyduruktu bunlar çoğuna göre de gereksiz.
Bana göreysede nefes gibi birşeydi.

Oturmamış şeyler..

Anlam kargaşası sözcüklerde geziniyordu yine
Herşey gibi bununda zamanı vardı
Bulduğunda toprağını yeşerecekti elbet yada ölecek.

Eminlik..

Beylik kelimeler beylik işler zamanı geçmiş yaprak dökümü başlamıştı yaşamın.

ANLA(YAMA)MA

En çokta sıcağına aldığını anlayamamak hırpalar canı..
İnsan niye kendi sanır ki insanları.. herkes kendini bulamadığı için insanda, soğur sıcağından daşlarından. Bazen denklemini basit sandığımız varlıkların karmaşasında bir hiç buluruz kendimizi.. İnsan aslında hep en çok kendine kızar kendine yapar bunu bilir bilmez kendini törpüler şekilden şekile sokar.
Ve bir bakar ki bir hiç kalmış kendinden.

Daha derine..

Hep daha derin birşeyler buluyorum içimde her bulduğumda da kendimi anladığımı düşünüp daha bir batıyorum icimdeki baltık denizine..
Ele gelen herşey biraz daha terletiyor beni ve kendimden yorgun düşüyorum kağıda bir kez daha.

Soğudum..

Poz kestiğimi düşündüğüm zaman hayata kendimden buz gibi soğuyorum..
Sanırım ben en çokta kendime soğuyorum..

######

Klişe düşüyor cümleler
Hali kalmamış kimsenin kimseye