Eleveren kelimeler.

Insan zihinin çapını gösteren kelimeleri vardır. Biz insanları ordan tanırız.
Ordan anlarız baktığı pencereyi
Suladığı ezdiği çiçeği
Ordan erişiriz kocaman zannettikleri küçücük beyinlerine.

İnsan bekliyor.

Keşkelerin oluşumu tecrübeleri giyinen aciz ruh
Yıllar tel tel saçlarında sukuta durmuş
Herkesi eşitliyor hayat duyguda sadeleşiyor insan
Herkes aynı burnu kalkık tavırların gecesinde
Yıldızlar süslüyor geceyi
balkonlar bu sıra revaçta
Içine secdeye durmuş tekrar ediyor fısıltılar kıvranıyor kalbinde..
Tekrar ediyor gece, kornalar sonra sessizlik..
Acizliğini geçiriyor insan boynuna
Bekliyor bekliyor..
Gelip sandalın götürmesini her gece
Apansız geleceği fikrinde ama bekliyor aciz yorgun solgun insan.
Bekliyor.

Carpe diem..

Anı yaşa derler
Anın yaşanacak yanı yoktu
Bende kaçtım.

Bi'dur

Değiştirmeyeceğin ihtimallerin etrafından çekil
Beklemeyi kes artık
A b planlarından sıyrıl
Kaderine direnme acıyla oynama artık
Sakin tamam sakin.

Karantik günler.

Yoğun hisse bulaşmış kelimeler boğazdan yukarı gecmiyor
Hangisi ne acaba daha önemli yada hiç biri
Kendin sıfır elaman çarpsan yerle bir hayat.