23 Ekim 2020 Cuma

Aklımda bir siir var..

Turgut Uyar geliyor aklıma gri bi odada masada kalemi elinde

Ahmet Erhan dolaşır sıraların arasında dilinde bir mısra 

Orhan veli ıslak kaldırımda gözleri kapalı dinliyor yine ne varsa..

Ahmed Arif yaslanmış solmuş puslu duvara Leyla geçiyor zihninden

Çiçekli Didem Madak döktürüyor dizeleri ilmek ilmek oya gibi..

Birhan Keskin ufacık mutlu güneşler çiziyor sabaha gün ayrı doğuyor bugün 

Ve aklımda o klişe soru onlarda bizi görecek mi 

Bi Fısıltıda.



Kuş oluyor insan..

 

İnsan karışmak istiyor suya aceleci belki toprağa
Yalın basmak yere sonrada kuşla aşık atmak istiyor
Acele ediyor insan bazen bazen geç.

Üşümek bile üşüyor

Ben çok uzundur üşüyorum  Bir ben değilim ama  İnsanlar üşüyor, ayrılıklar üşüyor El örgüsü kaşkol üşüyor  Dört duvarı soğuk karakollar üşüy...