O yalnızlık tınıları bana aşina.. Ah!.
Ürkütür beni tanıdık dip yalnızlığın sesleri
Düşmek Ahmet ERHAN'a kavurur beni gün doğumu hemde baharda
Çokluğun çogulluğun yalnızlığı
Kalabalığın sessizliği en kıyılar ayyuka kalkmış beynin kalbin isyanı pul pul dökülürken
Abuk sorular elinde kalan küller küllerin
Biliyorum yeniden doğmak için
Öpüyorum yalnızlığından.
