Boğazıma düğümlenmiş iyimserlikler
Taşımaktan yorulunmuş dünya
Savaş sonrası hep bi içim
Kendim yerde yaralı gözlerinde bir damla yaş
Hayatı selamlıyor acıyla
Yetersizlik bulutları intikal ediyor garip göğsüme
Erken sırtlanılmış yaşam
Tekrar umurumu yitiriyor
Duygular bozkıra kesiliyor
Biterse bir canlı vurmazsa don diye geçiyor içimden
Iyi niyetler yargılanmış yerde yaralı yatarken..
