Spazmlar vurur bütün boşluklarıma
Seyirir bakışlarım aciya sızarken
Kokar sonra bahar sokaklarda umut olur
Buz gibi terler hayat
Eksik gezinir yapılacaklar
Yine yapılmazlar.. unutulur çoğu
Tek tek tutulmuş zaman
Kayıp gider yıpranmış üstelik tahammülsüz
Islak kuru zamlar dudaklarda
Aç ve sefil ilerler babalar
Sürtükler yemek pişirir kokar merdiven boşlukları
Koşarak çıkar çocuklar
Acıktım diye diye
Analar babalar çok tok bu sıralar
Enflasyon oranında toklar
Akşam yorgun olur
Çiçek solgun olur
Düşer baş koltuk kenarlarına..
