TATİL YOLUNDA..

Virajlı yolda bir tırın arkasına takılıp kalmış şoför sabırsızlığıyla birlikte, şehirinde bitmeyen yol çalışmaları olan halkın sinir harbinide yüreğimize alarak yol alıyorduk. Ama tatil yolunda olma fikrinin o muhteşem hissiyle dengeliyorduk durumu.
Deniz çıkıyor karşımıza, mimarisi muazzam oteller izleye izleye yolda olmanın güzelliğini düşünüyor. Akşam içeceğimiz rakı balığı hayal ediyordum. Aklıma valizdeki dergiler geliyor bir mola yerinde onlarıda yanıma almam gerektiğini geçiyorum hızlıca kafamdan.
Yarın başka bir sehirde güne ayacak olmak, farklı bir ufuğa bakmak heyecanlandırıyordu beni..
Çocukluğum geldi gözüme bir an. Yoldaki levhaları sayar, her levhanın anlamını babama sorardım. Ne güzeldi o günler dimi.. şimdi de güzel, sanırım yolda olmak hep güzel. Bu yolculuğun şarkısı olarakta seni seçtim Despacito!!

SEÇMEK İSTİYORUM..

Akıllıca şeyler yapmak istemiyorum
Unutulmaz anlar istiyorum
Bazen dinlemek istemiyorum
Kes sesini! diye bağırmak istiyorum
Alttan almak değil
Üstünden geçmek istiyorum, mesela
Çalışmak değildir arzum bazı zamanlar
Mal mal durmak istiyorum
Başarılı olmak değil amacım
Mutlu olmak istiyorum!!!
Kariyer merdivenlerini tırmanmak değil
Asansöre binmek istiyorum..
Korkmak değil
Saygı duymak istiyorum
Şimdi de bir kahve, lütfen..

YARA BENDE

Her yarama özen gösterdim ben
Teker teker baktım onlara
Üfledim, sardım sarmaladım
Gecelerime aldım..
Kah uyuttum, kah uyutamadım
Kanattım, yeri geldi kopardım
Hissettim acısını, dibine kadar.
Yaralı bereli yaşadım ben
Dizlerim de hep yara bere içindeydi
Çocukluktan kalma mevzular..
Kimine yara olmayan, bana yara oldu hep
Yazdım, okudum onları
Yarasından tanıdım kimini
Yaradan anlamayanlara da şaştım.
Bak yine anlam kaybettim..

********

Eksile eksile ilerliyorum anne
Çoğulcuydum, bilirsin.

EYLÜLÜM BEN

Eylül yaprakların daldan ayrılışı
Saçların kafadan düşüşü
Yaz aşklarının tatlı bir anı olarak kalışı
Tatil yörelerinin bana bırakılışı
Kitap ve kahve kokusunun doğaya yayılışı
Doğanın da bir tabloya dönüşü
Halkların melankoliye bürünüşü
Yazın o anlamsız şarkılarından
Ağır anlam içerikli şarkılara geçilişidir.
Sorsanız bana hangi aysın diye
Hiç düşünmeden eylülüm derim
O vakit eylülde gel..

GÜNÜN HER DİLİMİ

Düşünceleri prangasız, hayal dünyasını sevdiğim insanlar iyi geceler!!
Sabahları zor uyanan sistemin kölesi olmuş
Sisteme çatıp, kuyruğu kıstırıp işe, okula giden zavallı ruhlar Günaydın!!
Test kağıtlarının arasında sabahlayıp tavana bakarak atanma hayali kuran gençler; hayalinizden öpüyorum.. Gerçekten Tanrı sizi kutsasın!!
Günün her diliminde sigara dumanın arkasından bakarak kafada atıp tutanlar kolay gelsin!! Sevgili işsiz halkımız umut fukaranın ekmeğidir, devam!! Aşk acısı çeken kırık kalpler buyrun yara bandı!! Sevdiğini alanlar kıymet bilin birbirinizin, ha!! Sevgili kendim yat artık!!

UNUTULMUŞ MEZARLAR..

Şunu rahatlıkla söyleye bilirim ki, kötü dönemler sadece bize denk gelmedi. insan dünyaya geldiğinden andan bu yana, her dönemin bir acısı, kırımı ve savaşı vardı. Aşkın acısıda, kendiside baki, malumunuz. Bütün düşündüklerimizde düşünülmüş ve söylenmişti. Biz sadece tekrar söyleme çabasındayız. Kendimize itiraf etmenin verdiği huzurun telaşı içinde kıvranıyoruz işte. Bu dünya biz olmasakta var, bu acılarda. Tek bir şey dahi olsa degistirmek çabasındayız belki bütün derdimiz de bu. Bazen dünyadan tek bir sahne nafile dedirtebiliyor insana. O anlardan birini yaşadım dün.  Mezarlığa gittik, üzerini sarı sarı otlar bürümüş bir sürü mezar vardı. Çoktandır uğranmamış belli. Çok acıklı, unutulmuş ve yalnız geldiler bana. Böyle olacağımı düşünmek ürpertici geldi bir an. ama dünya dedikleri işte bu kadar dimi. Tek başına sonsuzlu. Toprak olmalısından. Ölecek gibi nasıl yaşanamıyorsa, ölmiyecek gibi de yaşanmamalı. Bu bile belki biraz daha yaşanılabilir kılar dünyayı diye düşünüyorum, nedersiniz?