PEMBE HAYALLER

O toz pembe hayaller simsiyah oldular
Ben boyamadım.
Şimdilerde millet hayallerinden bahsederken
Sigaram kendini yakıyor
Ben kül tablasını önüme çekiyorum..
Fonda Ahmet Kaya nerden bileceksiniz.

GÜNAYMIŞ..

Yorgunluğuma makyaj yaptım
Sırıtıyor fondoten altından
Portakal gibi güneşi gördüm
palmiyelerin arsından gülümsedim
Radyoyu açtım son ses, pop müzik
Ruhumu uyandırmaya çalıştım..
Çiçeği gördüm bahçede sonra selamladım
Izninizle güzel kadın deyip, eğilip kokladım
Insanları gördüm uyur gezer, robotik, aksi lanet
Vitesi geriye attım
Gittim gittim kendime çarptım son surat
Günaymış mış..

GECE GÜNDÜZ ARASI SAMIMIYET FARKI

Sabahları samimiyetsiz ve korkak bulurum.
Geçeceksen karşıma gecelerini alda gel.
Şiir ısmarlarım sana, müzik dinleriz
İki kahve içeriz senle
Ben günümün leşliğini anlatırırım
Sende okuduğun kitabın çarpıcı yerlerini
Kim bilir belki barak bile okursun bana
Eserse Güneydoğu'dan..
Bende hayran hayran izlerim seni
Sesisinin tınısında dindiririm ruhumu
Mum da yakarım üç beşyüz tane
Sakinleşiriz temizleniriz
Geceleri gel memleket gözlüm
Gündüzlerim hoyrat ve suratsız..

TABİ HAYALİMDE

Uçan bir yanım var benim
Şiddete eğilimli
İnsanların üzerine atlayan.
Güvenen bir yanım vardı,
Onu yeni aldırdık geçenlerde.
Histerik bir kız var birde
İçimde, şurda bir yerlerde
Fazla uzaklaşmaz.
İçin için çığlıklar atan.
Hayelleri vardı bir de onun
Böyle dilek kapısı açıkmışta geçmişler gibi..
Gecelerim var bir de benim
Yeni aldık deliksiz, sızdırmıyor hiç
Tavsiye ederim.
İnsanlarım var benim
İnanır mısın tepeden tırnağa şiir.
Bir sezilerim var, son sürüm
Asla yanılmam..
Kalbim var sen de taş, ben diyim kaya...
Geldik mi.

EYVALLAH

Dünyanın suistimale eğilimi
Benim sigarayı bırakamama sorunsalım
Hayatı haddinden fazla içime sokmam
Gecenin beni her gece alaşağı edişi
Şarkıların gölgesinde, satırların arasında
Tanıdık simalar arayışım
Bin yüzlü canavar sorunsalı dünyanın
Ayağıma takılan her taşla düşüşüm
İyleşemeyen yaralar sendromum
Sevgili dünya eyvallah..

HERŞEY..

Ben zaten hüzünlüyüm, sonbahar bunun bahanesi
Tek çiçekle baharın gelişine inanırım,
Bundandır baharda çiçek açışlarım, saf saf
Kendimden bilirim insanı
İnanmalarım hep bu yüzden, her seferinde kana kana
Aşkım ben kararlarımın duygusallığını oralardan gelir
Kuru bir dalım çoğu zaman, çat diye kırılan
Asla aynı olamayan..
Şarkıyım kimi zaman, nihavend makamından
Şu vuslatı başka alem olanından..
Acıyım ben, savaş çocuklarının gözlerinde oturan
Yarayım bazen şu kabuğu düzen tutmayanından
Ayrılığım inim inim inleten, uykuları kaçıran..
Umudum galiba daha çok, yıkılıp yıkılıp inşaa edilen...

DOĞRUDUR

Senin sevdiğin yerlerde, senin gördüğünü görmeye çalıştığım
Okuduğun kitaplarda, şarkılarda kendimi aradığım
Günün her anında kalbimi yokladığın
Baktığım her yerde seni aradığım
Kokunu burnumun direğinde sakladığım
Seni seven kalbimle gurur duyduğum
Ellerinin her dokusunu aklıma getirmeye çalıştığım
Sesinden masallar dinlediğim
Yüreğimi sıkıp sıkıp bıraktığın
Ölsemde gam yemem dediğim
Doğrudur bayım..