16 Aralık 2017 Cumartesi

YÜREĞİM SÖKTÜN..

İçimin bütün kandilleri söndü
Dünyam karardı bir anda
Bu gidiş nasıl bir gidişti ey sevgili
Canıma basa basa
Kalbimi eze eze
Böyle mi olacaktı
Bu kadarmıydı gülüm
Kaydı gitti ömrüm elimden
Senin o kapıdan gidişinle
Kalmadı takat mezara döndü beden
Soldu bütün çiçekleri ömrümün
Kaydı yıldızları göğün
Sustu kuşları ağaçların
Ben döndüm ocağı sönmüş bir viraneye.
Yüreğimi yerinden kazımak, söküp atmak istedim
Bu nasıl bir acıdır Tanrım
Bu nasıl bir yangındır durulamaz önünde..


SEN YOK BEN YOK.

Ben sürüyemem bu canı
Ben taşıyamam bu canı
Madem sen yoksun bende
Ben hiç olurmuyum tende
Ben yapamam sensiz
Yaşayamam nefessiz
Sen benim gençliğim
Sen benim ömrüm
Sen benim sonum olursun
Yaşayamam soluğun olmadan
Unuturum tüm bildiklerimi
Kara cahil olurum birgün de
Biterim..
yazık olurum
Ben sürüyemem kendimi
Kaybolurum evrende
Hiç olurum.


ANNE BEN...

Anne ben becereksiz miyim 
Kötü bir çocuk muyum anne
Neden ben uyumsuzum
Sen bilirsin anne
Neden canımı çok acıtıyorlar
Kalemimin mürekkebinden neden hep acı akıyor..
Beni niye kandırıyorlar anne
Neden bu kadar güveniyorum ben insana, insanlığa
Dediğin herşeyi harfiyyen dinledim
Yalan konuşmadım hiç 
Başım beladan kurtulmuyor be anne
Insanlar doğruyu duymak değil ışine geleni duymak istiyormuş meğer..
Sözlerim hep mi hep davacı benden
Ben akıllanır mıyım anne..
Sen bunu da bilirsin
Söyle anne ben akıllanır mıyım...
Bir de şey anne ben neden böyle acı şeyler yazıyormuşum..
Ben hayata tutunamaya çalışıyorum anne.
Yine anlamıyorlar be anne.



15 Aralık 2017 Cuma

BASTIRILMIŞ SÖZLERİM..

Havada kalan laflarım
Yarım yamalak şiirlerim
Toparlanamayan kelimelerim
Bastırılmış sözlerim
Sonunu getirememe muhabbetim
Olmamışlığım, hamlığım,
Çok gaza gelmişliğim
üstüne bir güzel yanmışlığım
Dökük içim,
Canıma teğelli ruhum
Beceremiyorum..

KIPIRTISIZ..

Sıkı bir urganla bağlıyken yere
Elim kolum kıpırtısız
Kuşlara şiirler yazma girişiminde bulundum
Girişim dedimde ipim geldi aklıma..
Kedilerle takıldım bu gece ciğerci ciğerci dolaştım
Doyuncaya dek..
Eve geldim bitkin ve tok
Nerden esti bilinmez
Uzun zaman sonra aynalara baktım
Gerçek bir mânâda..
Ayın şavkı vurmuş sandım saçlarıma
Saydım yaş otuz.. içime baktım daha dokuz
Canım sıkıldı ,isteksiz bakışlarla süzdüm hüznümü boydan boya
Gittim yatağa çektim ayı başıma kadar
Çekildim huzurundan dünyanın..

AH'SIN DÜNYA..

Başımdan aşağı hümanisttik pozlar döküldü
Ah insan seviciler
Hepimiz yaşamak ve yaşatmak için varız dimi
Sularken ölüm topraklarını
Ana göz yaşları ana ağıtlarıyla
Boynun düzelmez dünya, boynun düzelmez
Bunca acıyla senin boyun da devrilmez dünya
Kocaman bir AH sın dünya kocaman bir mezar.


AĞLADIM ANNE..

Damla damla düştü yüreğimden bir parça kâğıda
Bir türkü der beni öldürende yoktur din iman...
Aktı gözlerimden acılar
Gencecik çocuklar düştü ölüm kokan toprağa
Ne uğruna.

Üşümek bile üşüyor

Ben çok uzundur üşüyorum  Bir ben değilim ama  İnsanlar üşüyor, ayrılıklar üşüyor El örgüsü kaşkol üşüyor  Dört duvarı soğuk karakollar üşüy...