7 Şubat 2018 Çarşamba

YASIYOR MUYUZ..

Kimse kendi olarak mutlu değil.
Kimse söylemek istediğini söyleyemiyor.
Büyüyen bu tutarsızlık bizi hiçlik denizine atıyor. Biz gecenin ve günün yitik insanları gölgelerin gücü adına yaşıyormuyuz.
Sen.sen..sen... mutlu musun kendinden! Hey sana diyorum ya sen kendisi.
...

BAŞIMLA DERTTE..

Kendimi kendimle başbaşa  bırakmak bir azaba dönüştü
Ben icimdeki benle baş edemiyor, susturamıyor.. Olur olmaz dökülmelerine engelleyemiyor, dünyanın sırrını çözme çabasıyla baş edemiyor. Meraklı bir çocuk gibi bitmeyen sorulara yetişemiyor. Istediğim sonsuz huzuru bir başına bulamıyorum, insanlaraysa hiç tahammül edemiyorum. Cunku ben bir başına değilim.. kafamda binlerce gürültüyle dinlenemiyor, uyuyamıyor.. uykuda bile abuksubuk şeyler karalıyorum. Başımın patlayacağını hissediyorum ama patlamıyor. Herşeye takılı kalmaktan yol alamıyorum çoğu zamanda kendime yetişemiyorum... tükeniyor kendi içimde yo yo belkide çoğalıyorum. Gördüğünüz gibi yine bir sonuca ulaşamıyorum kendi kendime bile..

SAĞ ÇIKMAZ KİMSE..

Yokluğun bir uçak kazası
hiç bir canlı sağ çıkmaz içimden.
Gitme! n'olur enkazdan başka birşey kalmaz bende
Topraklar kurur, uzun bir susuzluk yıllarca süren
Çorak topraklarda yeşermez hiç bir kalp
Gelmez bile kuşlar   
Hiç bir canlı sağ kalmaz burada
Nükleer bir saldırı bak bu
Etme...



GRİBAL..

Bu kırgınlığı, hastalığı nasıl damıta bilirim kâğıda bilmiyorum.
Her yerim ezilmiş, başım gövdeme bir fazla
Saç diplerim sızılı..
Serin bir suya bırakır gibi kendimi bırakmak istiyorum şu somyanın üstüne
Derin bir uykuya kıvranmak
yedi uyurlara eşlik etmek
Aklımın ateşini söndürmek
Çekilmek istiyorum günden
Yorgun bir güneş gibi..
Geceye el vermek
Işığını söndürmek dünyamın.

HAYROLSUN..

Içim bir ayrı huzursuz
Ellerimin titremesi kontrol dışı
Halbuki dışarda yaza kaçmış bir hava..
Annem olsa hayrolsun derdi şimdi
Bu iç sıkıntısı illeti gıcık bir his
Bu güzel hava ve bu huzursuzluk eğrelti duruyor üstümde
Bende dengesizliğe yol açıyor
Canım teğellenmiş bedene sanki
Birazdan uçacak gibi garip bir korku..


6 Şubat 2018 Salı

ZATEN YOKMUŞUM..

Bir gecede zamanın bütün acımasızlığı çökmüş dünyama zebani vari
Bir anda yerle bir olmuş herşey
Sevdanın dalları tek tek kırılmış
Aşk ıramış
Çoktan gitmişim o kalpten bilmemişim
Bak bu  sahne ölüm manzaralı
Ya da başlamak mı sıfırdan
Başlamadan önce yok olmak lazım bir güzel  dimi
Hiç olan varlığının kalıntısız yok oluşunda
Hiç bir dönemde ya da her dönemden kalma bu ağrı
Yanmak..cehenneminde kulun
Sabahı bir etmek
Dönem kaybı ömrün
Çökmesi insanın kendi ümüğüne
Mümkünsüzlüğün kıyısında yere yıkılma ansızın
Eksik bırakılma davası
Kalan ben değil artık
Bildiğim tek şey bu.








******

Aklımı alabilirdi
Ama ben kendim yedim onu Yedirtmem kimseye..

Arzuhal

Kusursuz intiharlar yaratmak istiyorum hanfendi Manasız anlamlar kurgulamak belki  Anladığım kadarıyla anlaşılmak istiyorum Bu zor kaygan ze...