GÜNEŞSEL BİR DÜŞ..

Güneşi dayamışım sırtıma
Kim durabilir ki önüme
Dilime dolamışım dizeler
Senle döşemişim göğü
Hayaller çökmüş yanı başıma
Sıyrılmışız zamanın mekânın dar döngüsünden
Kavuşmuşuz düşün rahmetine.

Dönence..

Bütün o pencerelerde bekleyen benim diyen gitti
Bütün pencereleri bize bırakarak sanki
Tam söylenmemiş şeyler miras kaldı
Doldurulmamış boş kağıtlar
Ve ben kağıttan gemi de yapamıyorum üstelik
Her bahar sardunyalar ekildi
Ekinler yeniden yeşerdi
Harman kaldırıldı sap çöpe karıştırıldı
Ava çıkıldı göğe her dem her gün
Aramaya çıkıp kayboldum sanıp kendine rastlamalara devam
Saygısızlıklar had aşımları
Aynı suratsız uyanışlar güneşe ayıp
Iğrenerek selamlaşmalar her gün igrenerek
Çoktan soğumuş kahveler
Kesilmiş peşin hükümler
Peşin satılmış dostluklar
Üç kilo kotalı insanlıklar insancıklar
Koparılan umutlar
Üstüne basılmış sözler
Yalanmış eller
Uçuşan hayatlar
Niteliksiz niceller bizi..

Bende bilmiyorum.

Dumanla boğamadığım kendimi kokuşmuş bir leş gibi hissederken elimi yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçaladım ama pis gözlük camını silmek içimden gelmedi.

AŞK BE.

Yeni bir aşk tazeliği her yerde
Hani elini kolunu muhafaza edemediğin
Bütün dünyayı sildiğin
Okuldan kaçma sana kavuşma heyecanı
Kokunu solumak solumak
Sabaha kadar dönüp değişip anımsamaya çalışmak
Bütün pembe panjurlu aşklara inanış bu
Sende yok olma mevzusu
Hediyenin şirin ayıcık olduğu
Bir tek gülün gül cennetine dönüştüğü
Ilk aşk heyecanı bu karıncalar her hücrede akıl tavada.
Kalp koca bedende.

******

Kalbim sana hep aralık
Gir içeri.

DÖKÜLDÜM.

Geceleri icimden acıdan oluşan tepeden tırnağa acıdan oluşan bir canavar çıkıp gelip ruhumu boğazlıyor çoğu geceler öldürüyor beni kah boğarak kah uçurarak.. benden istekleri bir türlü bitmiyor tenim bile ağır geliyor, çocukluğumun kör kuyularına batıp batıp çıktığım geceler..hesaplaşmalar, günden alınmalar, dünden yaralar.. doğum sancısının sıklaştığı saatler gibi belki salisilik, belki saniyelik huzur anları beni tamamen yok olmaktan kurtaran.. sonra benden bir tane bir tane doğan yeni gibi duran aynı ben belki..
Işte bana olan bu.
Kimse anlamıyor gibi bu olanları belkide anlıyor.
Her bir uyanış canımı söküyor doğan güne gülümsememem belki bu yüzden.. çok oldu lenaya kendimi bilge bir bar pezevengi gibi hissediyorum dediğim belki ilk o zamanda bu kuyuya düşüş. Beynimde milyonlarca baloncuk herkes bişey söylüyor çiçekten tut güneşe Rıza beyden Hale hanıma kadar.. kitaplar çıkıyor filimler kalıyor sorumluluklar sarıyor.. aşk çağırıyor topluyor topluyor bense döküyorum. Çocuğumun çocuğu olmaktanda korkuyorum.
Göz yaşlarımı silmesi, çıkmazları mı görmesi en acısı da erken büyümesi yakıyor beni. Çözümsüz bir soru, sorun gibi duruyor duruyorum hayatın hayatların ortasında...
Iyi bişey olmuyor ıyi şeyler yapmıyorum bunu biliyorum. Sakarlıklarım artık devrik değil  devrilmiş cümlelerim.. ifadesizligim gün güne kaybettiğim herşey.. devletin 5 yıllık kalkınma planları gibi doğru hazırlanmış asla uygulanılmamış. Anlata biliyormuyum.....