8 mart

Evlerde kadın çığlıkları susmadıkça her gün öldürülme haberlerimizin yayınlandığı sürece bizi obje olarak gördüğünüz sürece günümü filan kutlamayın bizim. 

Gözlerden yaşlar dinmedikce caresiz korkarak sokaklardan yarinlardan yaşamadığınız bu dünyada günümüzü kutlamayın bizim. sahipsizin! 

Bitsede gitsem

Bazen benim bu dünyada ne işim var diye sessiz çığlık çığlığa bağırırım ben.

Yerini beğenememiş bir orkideyim 

Icimin müziği de sustu 

Zaman erselikleşti mevsimim geçti döküldüm

Gök kuşağımın renkleri de bitti

Sarardım kurudum kaldım 

Yaşayamadım devrildim.

Anlaşılmadım yolun yarısı anlaşılmadım anlasilmadim bittim gittim.. once herkesten sonra kendimden

Kalbimin ucuna basa basa sessizce..

Olmamak.

Olmak istediğim hiç birseyin olmak istediğim şey olmadığını  anlamak. Hoş geldin tükenmişlik.

Bugün..

Pardon içim döküldü..: Bugün..: Okunmasın diye yazılmış bir yazıyım bugün Hiç söylenememiş yüreğe yapışmış bir çift kelamım bugün Böyle diyeceğim şöyle anlatacağım lakırd...

Pardon içim döküldü..: ZAMANSAL KARGAŞA..

Pardon içim döküldü..: ZAMANSAL KARGAŞA..: Yarına çok şey yüklemiyormuyuz Aynı günün ertesi değil mi bu yarın.. Ya geçmiş ona ne demeli çok kurcalamıyor muyuz Keskesi, bir şans dah...

Benim kalbim ağrıyor.

İyi mi niyet..

Zaman umurumu yitiriyor 

Boğazıma düğümlenmiş iyimserlikler

Taşımaktan yorulunmuş dünya 

Savaş sonrası hep bi içim 

Kendim yerde yaralı gözlerinde bir damla yaş 

Hayatı selamlıyor acıyla 

Yetersizlik bulutları intikal ediyor garip  göğsüme 

Erken sırtlanılmış yaşam 

Tekrar umurumu yitiriyor 

Duygular bozkıra kesiliyor

Biterse bir canlı vurmazsa don diye geçiyor içimden 

Iyi niyetler yargılanmış yerde yaralı yatarken..