Kül

Herkes aldı alacağını benden

Bana bana kadar ben kalmadı

Ruhumu ayırdım bedenimden ben 

Savurun küllerimi denize.

####

Bende bana kadar bile ben kalmadı.

######

Depresyon insanın kendine karşı dürüst olmasıdır.

#####

Ruhun hasta vücudumun kontrolünü kaybettim

Emir veremiyorum uzuvlarıma

Kontrol bende değil.

Pardon içim döküldü..: BAŞ ÇATLAMASI..

Pardon içim döküldü..: BAŞ ÇATLAMASI..: Bütün köprülerini atmışken hayatın Karşıda bırakmışken yalakları Sırtımı çevirmişken herşeye Tenimde yaralar açmışken Başımı vura vura ...

Sildim gitti.

Yarın umrumda değil ölüm ensemde soluk alıp verir.

Sigaramda ayrı da tüter dumanım da.

İnsan en çok inanmışlığına yanar

Kaypak tepelerden yalın ayak kayarken gördüm 

Panik ve atak seyirdiniz üşüme titreme gittiniz.

Bundan sonra ne herkes gibisi 

Yoksunuz.

bak yorulmuşsun

Cigerimde gram yer bırakmadım dumana buladım

Seceresini tuttum geçen yılların 

Ahmaklıklarımı saydım

Karınca misali seneler geçiş töreni yaptı gözümden 

Aktı kağıda.

Sağcı çıkarıcılığını karşı solcu umudu sardım tütüne çektim kendimi izledim

Dedim bak sende yorulmuşsun şarkının tam da dediği gibi dünyanın düzeni bu ne eski ne yeni üzmüş gayrı seni bu seneler yorulmuşsum.