NEFES DARLAMASI..

Akşam üstü solgunluğu benzim
Gecelerce çalınmış uykum
Sabahların biletini çoktan kestim
Koskoca evrende yersiz
Kendimle yol almaya çalışma çabalarım hep sonuçsuz..
Tekrar tekrar eden hayat
Susulmuş bunca söz
Can kırığı..
Kafesine sığamayan yürek baskısı darlayan
Nefesimi kesen sızısı
Yıldızlarda çok uzakta
İçimde ki boşluktan atlamış çakılı kalmışım hareketsiz yatıyorum kendimde...

ÇOK YORULDUM..

Ne kadar boşa kürek çektim saymadım
Umut taşımaktan onu yolda, içimde kaybetmekten
Karşıya taşıyamamaktan
Her şeyin bende yok olmasından
Arkasından bakmaktan
Seraplardan, susuzluktan
Bu umut ameleleğinden
Içimde büyüyen çığdan
Kaçamamaktan, bu hissin altında kalmaktan..
Bi duyguya binlerce harf döküp
Hep bir yetersiz kalışımdan
Umutsuzluktan GECELERCE ölmekten
Yuregiminin dinmez yangınlarından.
Yoruldum.

ÇOCUKLUĞUN ARKA BAHÇESİ..

Aradığını bulmanın sevinci

Bülbül gibi şakıyan gerçekleşmeler 

Etrafta küçük, küçücük mutlu güneşler 

Dokunulmuş mavi

Yeşilin binbir tonu

Sıcak ana ocağı 

Okşanmış yorgunluklar

Unutulmuş..

Nasırlı yaşlanmış eller

Şerham şerham yıllar yüklü, emek saklı her çizgisinde.

Sıcak ekmek mi o.. 

Hey! babam gelmiş anne.

Yeni doğmuş bebek kokusu sarmış etrafımı

Güneş kamaştırmış gözlerimi bakamamışım.

Çocukluğum tutmuş elimden şimdi 

Ben gidiyorum...

YAMALI KALP..

Söylenmeyenleri duymanın verdiği o rahatsızlık 

Dokunduğumun avuçlarıma bıraktığı o acı... 

Derdime dert, dertler uladığım geceler

Yamalı kalp...

Mıhlanmış ağrılar.. 

gözlerden akan yürek artığı 

Hani dokunmasını bilenin eline gelen canını yakan

Geceyle birlikte özüne inen insan

Anlayan ağrıyan sızılar  

En güzel gülüp, en güzel ağlayan

Hep bir eksik kalan

Mizah katıp güne karışan geceden yaralı kayıp insanlar

Suçumuz sevmek!

******

Yaşam söz hakkı tanımadıkça
Düşsel avuntular ürettik bizde..

İçim çıktı..

İçimin içinden çıkamıyorum bir türlü
Bir hâl yol almıyor
Üzerime yıkılıyor
Omzumdan inmiyor
Şarkılar ve şiirler de bir yola sokamıyor beni
Zıvanada çıktı içim
Halledemiyorum...

YOL İÇİNDE BEN..

Büyümeye direnen
Hayattan bunalan
Içindeki sığlıkta yüzemeyen
Bir selamla hafifletilmiş sıkıntım
Yokuş tıkış ilerleme belkide gerileme dönemlerim
Nereye gideceği belli olmayan sözüm
Yol içinde yol almaya çalışan ben
Peki neden
Yolun sonu zati belli
Peki neden  bunca umut
Peki neden bunca inanç bu inat
Beynimin karanlık odalarından kalma eski, sökük tedavülden kalkalı hayli zaman olmuş bu his..
Oturur başımın üstünde
Tutmamış, hedefe, yaşama yakın hiç düşmemiş bunca şey
Durur işte tam şurada
Gitmez kalbimden.