Ne kadar boşa kürek çektim saymadım
Umut taşımaktan onu yolda, içimde kaybetmekten
Karşıya taşıyamamaktan
Her şeyin bende yok olmasından
Arkasından bakmaktan
Seraplardan, susuzluktan
Bu umut ameleleğinden
Içimde büyüyen çığdan
Kaçamamaktan, bu hissin altında kalmaktan..
Bi duyguya binlerce harf döküp
Hep bir yetersiz kalışımdan
Umutsuzluktan GECELERCE ölmekten
Yuregiminin dinmez yangınlarından.
Yoruldum.
