YENİDEN!

Emzirirken canımdan ve kanımdan
Zamanın masumiyetinde günahlarımdan arındım tek tek
Tek tek düşürmedi aman beni
Ama ben bir bebekte yeniden dirilirken
Yüreğimde erittim hepinizi
Tekrar aynı sahneyi yaşıyarak
Kanatlarımla silkeleyip attığım dünyanın tozu
Yeniden diyip belki başa sarıp
Içimden ta içimden geliyorum
Naftalin kokulu.

SIKILMIŞ.

Bu küçülmüş bu eskimiş bunu kaç yıldır giyiyorsun diyip ruhumu parçalara ayırıp dağıtmak istiyorum.
Aslında yoruldum.

BOŞLUK..

Boş bir sayfa karşısında bilinçsizce beklemek gibi bilinçsiz seyiriyor içimde zaman
Gecenin sessiz derinlerinde
Islak soğuk
ayaklarım çıplak
Karnım da gezinmez olmuş kelebekler..
Issız sızısız bi tabi kendimsizim
Ve savrulmuş boş kağıt
Kalakalmışım..

*****

Amaçsızca alelade yaşarken bu kadar biriktirdiğimi bilmedim.

HEY GİDİ KOCA DÜNYA..

Anlamaya, anlatmaya çalışırken
Dünyayı içimde bitirdim ben.
Hiçsin dünya!

YAZARMIŞ..

Kulağımda bir dünya uğultusu
Ellerimde şairin sızısı
Hazmedilememiş zira hançerlemiş hep cümleler
Unutulmaya yüz tutmazmış yüreği yufka olanın toplayıp ses vermedikleri
Büyük gürültüyü içine hapsedip
Dinler, izler, yazarmış..

MEMLEKET GÖZLÜM..

Akşama kadar sana kurum kurum küsüp
Bir gülüşüne tavım hep
Son paramızı da şiir kitabına vermiş gözümün çırası
Bak bir kez daha duam oldun Tanrıya sen..
Bu kadar iyi ve sabırlı oluşun
O dingin suların
Korkutuyor beni
Ya bir gün pes ederse diye
Kolay değil bilirim benle yola çıkması
Fırtınalı sularım..
Olmadığın yerde ben susu giyinirim hep
Sana eserim
sana sığınırım dünya yığınından
Çoğalan yanım bilirsin nefessin
Sen benim dudaklarının kıvrımına şöyle bir sızayım diyip
Bir ömür uyuya kaldığım
Eksik mısramsın.