YENİDEN!

Emzirirken canımdan ve kanımdan
Zamanın masumiyetinde günahlarımdan arındım tek tek
Tek tek düşürmedi aman beni
Ama ben bir bebekte yeniden dirilirken
Yüreğimde erittim hepinizi
Tekrar aynı sahneyi yaşıyarak
Kanatlarımla silkeleyip attığım dünyanın tozu
Yeniden diyip belki başa sarıp
Içimden ta içimden geliyorum
Naftalin kokulu.

SIKILMIŞ.

Bu küçülmüş bu eskimiş bunu kaç yıldır giyiyorsun diyip ruhumu parçalara ayırıp dağıtmak istiyorum.
Aslında yoruldum.

BOŞLUK..

Boş bir sayfa karşısında bilinçsizce beklemek gibi bilinçsiz seyiriyor içimde zaman
Gecenin sessiz derinlerinde
Islak soğuk
ayaklarım çıplak
Karnım da gezinmez olmuş kelebekler..
Issız sızısız bi tabi kendimsizim
Ve savrulmuş boş kağıt
Kalakalmışım..

*****

Amaçsızca alelade yaşarken bu kadar biriktirdiğimi bilmedim.

HEY GİDİ KOCA DÜNYA..

Anlamaya, anlatmaya çalışırken
Dünyayı içimde bitirdim ben.
Hiçsin dünya!

YAZARMIŞ..

Kulağımda bir dünya uğultusu
Ellerimde şairin sızısı
Hazmedilememiş zira hançerlemiş hep cümleler
Unutulmaya yüz tutmazmış yüreği yufka olanın toplayıp ses vermedikleri
Büyük gürültüyü içine hapsedip
Dinler, izler, yazarmış..

MEMLEKET GÖZLÜM..

Akşama kadar sana kurum kurum küsüp
Bir gülüşüne tavım hep
Son paramızı da şiir kitabına vermiş gözümün çırası
Bak bir kez daha duam oldun Tanrıya sen..
Bu kadar iyi ve sabırlı oluşun
O dingin suların
Korkutuyor beni
Ya bir gün pes ederse diye
Kolay değil bilirim benle yola çıkması
Fırtınalı sularım..
Olmadığın yerde ben susu giyinirim hep
Sana eserim
sana sığınırım dünya yığınından
Çoğalan yanım bilirsin nefessin
Sen benim dudaklarının kıvrımına şöyle bir sızayım diyip
Bir ömür uyuya kaldığım
Eksik mısramsın.

TAMAM UYANDIM..

Kalkalı dört saat oldu ben hala ruhumu uyandırmaya ikna edemedim
Dünden kalmış gibi de değil bu
Hayli olmuş gibi
Kokmuş buruşmuş dağınık
Ve asla ait değil
Vücut sabitlenmiş
Ruh deniz aşırı
Ben kronik uykulu..

GECELERCE..

Yine gece, yine sabahla bir yakınlaşma
Yine ben.. çoğalan azalan ben
Akıp giden gecenin ücrasında
Tuhaf bir huzur tuttuğum şuan
Kendisi göreceli 
melodilerin tavada erittiği kalbim
Aslı üşümüş bir gece
Sabaha yakın..
Üzgünüm ama yine ben
Aynı gece.

BOŞLUĞU DÖVMEK..

Samimiyetsizliğin yılışıklığı
Yalnızlığın dövüşü boşluğu
Medet umuşlar bilinmezliklerden
Sıkışıp kalmış dar bir alfabeye
ey koca sus
Inanmayı yeğlemiş hep
Hep inancından incimiş
Denenmiş şeylerden beklenen farklılıklar
Gün gün büyüyen ufuk içimin göğünde
Yıkılan dağlara tepkisiz
Düşen yapraktan incinmiş, incinirmiş safsak ruh
Doyumsuzluk çoğa göre
Derin bekleyiş bir avuç suda
Hep yanlış zaman sanrısı
Körlük bakan gözlere düşmüş kara perde
Hisleride beslememiş üstelik
Kafamda yaşayan dünya
Ve bulduğum hiç, aradığım kainat halbuki
Yerli halbuki bende yersiz dünya
Gözlerimde düştü düşecek nemli bulutlar
Ölü düşler, virane dökülüşler
Yarasını saramamış hiç saramamış.. tuz basmış.
Acıdan doğup, denizde uyumuş
Gökte takılı kalmış
Kış yangınına sığınmış elleri ceplerinde
Sevgiyi örselemiş, kendini boğmuş boğazına doldurduğu düğümüyle
Süsü, susu takıp takıştırmak
Ezberini yapıp koyulmak yaşama..

YAŞAMA BAHANESİ..

Sürekli yargılar savunma yeteneğini bileyledi insanın
o da kendini bahaneye evirdi
Bahaneler türedikçe yaşamaya tembellik vuku buldu
Böyle böyle gel zaman git zaman
Insan özünü kaybetti
Herşeye bir bahanesi vardı artık..
Orda kırıldı ve koptu biseyler..
Herşey oldu hiç birşey..

KEDİ..

Git git diyenin kal deyişi seziliyor sesinde
Istemem derken istemenin ayyuka kalkışı içinde
Kapına birikiyor sarı yapraklar
Veda mevsimi dayanmış
Kılığına girdiğin yorgun kedi
Ortalık kar boran hâlbuki
Gecede şairin buğusu
Içine yağar dizeler
Gün doğumunu görme
Geceyi umuda teslim etme
Huzursuzluktan koparılmış bir tutam huzur
Sütünüde içip..
Yastığa baygın düşüşü başın
Teslimiyeti ruhun gün ve aydınlığa..

HUZUR..

Insan neden çocuklarda ve doğada huzur bulur biliyor musun.. çünkü onlar seni yargılamaz. Ayrıca güzellerdir de.
Sürekli açık arayan yargılayıcı dünyada huzurdur onlar.

GİDİŞ..

Gözlerimde geçmek bilmez bir hüzün bıraktın sen..

MESAJCI..

Kendimi seçemiyorum
Kendimde kayboluyorum yine
Düşünmeyi gereksiz buluyorum..
İçimizde dünya gibi işte
dünya gibi yuvarlak
Ve biz ne kadar çabalarsak çabalayalım başladığımız noktaya dönüyoruz..
Ve azalıyor anlam
Azalıyor insan.

DAĞ KADAR..

Bu kadar dağınıklığı, döküntüyü ben toplayamam siz toplayın.
Yo dağınık kalsın bu iç istifçiliğinde boğulayım
Yo yo bir obsesif toplasın beni.

ETEKLERDEN SAVRULANLAR..

Eteklerinde çiçekleri taşıyan kadınlar, firtınayıda taşırdı elbet
Kızdı mı savrulurdu herşey, yakardı gün geceyi
Neyi istemedikleri net istekleri biraz muamma
Adımlar sert ve kesin
Gölgede değil güneşe doğru uzanır tomurcukları
Her imkan ve koşulda yeşerir
Sevgiye kayıtsız değil
Kuşlar seyirir gönüllerinde maviye doğru
Konuştuklarında sesleri hayli güçlü
Suskunları soluk kesercesine, boğucu
Eteklerinde hüznü, aşkı ve şevkati taşırdı bu kadınlar..

VARMAK KENDİNE..

Binip arabaya, radyoyuda açıp
bilinmez mavilerden, yeşillerden geçe geçe
Güneşi doldurup, yıldızları süsleyip
Ayı da toprağa düşürüp 
Istikameti bilmeden
Zihnimi parçalaya parçalaya
Duruluncaya değin yol almak
Arınmak; kırgınlık, derinlik, mısralar ve insan kirinden, bilhassada  kibrinden
Varmak belkide sade, dipdiri kendine..

UYUMAK..

Bir uykuya sarılmak tok ve pak bir bebek huzurunda
Bırakırcasına serin sulara ağrını
Kusursuzca uyumak..
Kendini çoğaltmaktan kurtulup
Kesiksiz bir huzura demir atmak
Koyulmak bir uykuya anne eliyle
Uyumak uyumak.

GÖĞE DOĞRU..

Kendi yükseğinden düşüp
Gerçeğine çakılmak
Umarsız yitirmek geleceği
Anı yaşayalım derken
Geriye takılı kalan gözlerle yeniliklere salınmak
Sessiz sessiz doldurmak yüreği
Penceresinden taşırmak
Martıların peşilerine takılmak
Gitmeyen bir geminin güvertesinde gidebilmeyi düşlemek
Kısıtlı çerçevelerde sonsuzluk solumak
Nefessiz nikotin yüklü
Ağır ağır için için yaşamaksa yaşamak..
Yeni şeyler yazmayı hayal edip
Hergün aynı mevzuları dökülmek.

KABUĞUMDAN..

O kadar yaraladı ki insan beni artık dışarı çıkmak istemiyorum.
Kabuğuma sokulup kalmak istiyorum öyle..
Bisey istemiyor ve beklemiyorum
Velhasıl kelam inanmıyorum insanlığa, yarına, bugüne
En çokta kendime sanırım.

BÜYÜMEK..

Dinlediğimiz sanatçılar eksildi
Izledigimiz oyuncular kayboldu tek tek ekrandan
Dedimin ajansı açta izleyelim kızım dediği haber spikerleri eksildi
Insanların birbirine saygısı, sevgisi eksildi..
Inanclar eksildi
Yaşlılarımız eksildi
Ve biz büyümüş olduk galiba..

Eksildik..

Cümleler kısalmaya başlamıştı..
Korkmalımıyım.

******

Monoton hayat aklın uçurumudur.

İnsansın.

Söylediğin baktığın
Kinin yetersizliğine
Öfken kaybedişin
Susun yok senin
Unutma sadece insansın.

SAVUNMASIZ..

Bir türkü inceliği vardı sesinde
Tel tel eriyip aktı yüreğime..

COCUKLARI SAHNEDEN ALIN..

Gözlerimle boşluğu doldurmaya başladım

Içinde ne ararsan var.
Kaçamıyorum kendimden
Sıkıştırıldım bir çıkmazda
Süzülüyorum gözlerden
Soğuyorum herşeyden
İnandırıcılığını kaybediyor herşey
Biri beni sahneden alsın.

YAŞLI SEHIR..

Islak şehir..
Çok duman solumuş gökyüzü
Tek tük düşen ölgün yıldızlar
Derin soluk alıp, ağrılı verişler
Gecede yanķılanan ave maria
Sokaklar yaşlı ve yaslı
Çekilmiş korna sesleri
Sönmüş ışıklar
Bir parça kayıp uyku
Üşümüş ayaklar ve hatta eller..
Bırakıp kendini gecenin avlusuna bir türlü kaçamamışlar
İpe un sermişler
Sonrası fısıltılı serzenişler hep buralar..

GECE GÜNDÜZ ARASI SICAKLIK FARKI

Gece soruları sever
Gündüz örtbas etmeyi.
Gece yargılar acımasızdır
Gündüz haklı görmeyi sever
Gece vicdandır!
Gündüz hep banacı
Gece huzurdur
Gündüz kaos..

SONU BARİZ..

Dünyanın da benim de benden öncekinin de düştüğü bu kısır döngü boğuyor beni.
Bu duygudan hiçliğe, hiçlikten yine bir kalabalığa ama hep aynı noktaya düşmekten
Eski yeni şeylerden sıkıldım
Hiç bir cazibesi kalmıyor bu düşüncelerin, söylemenin ve yazmanın.
Sonu bilinen bir film bu hayat..
Şimdi kimse yeni birşey söylemiyecek mi
Aynı ahmak senaryo dışına çıkılamayacak mı
Nerde bunun heyecanı
Nerde bunun tadı.

YENIDEN DOĞUŞ..

Kaç gün olmuş iki satır gelmemiş bir araya
Kaç zaman olmuş düşmemiş gölgem geceye
Günü geceyi birbirine karıştırmış kelimelerden uzaklaşmış
Nâzım ile cancana uğurlamışken çok şeyleri
Başka bir kimliğe bürünüp dahil olmuşken yaşama
Gaz sancılı ve aç büyütürken şiirimi
Duyup zilin sesini düşürmüşüm kalemi..