Baharları beklemeden döküldüm her mevsim kırık içerli
Kafamı bulandırmadan hiç salmadım kendimi
Takıntılardan bezgin
Sıvışmak şuracığa bir somya atıp yatmak kafa üstü
Kuruntulardan örülmüş şu ağdan düşmek
Kaç kişi ne zaman neden sarmaşığı salsan beni
Tertemiz bir kafayla uyusam.
