Okurken tarih kitaplarından yok sıtmadan şu kadar insan ölmüş yok veremden şu kadar insan ölmüş, yok ya şaka mı bu.. bu kadar da olmazlardan o koca teknoloji bilim kuşağı dönemlerde bilim kurgu filmine ışınlanmak gibi bir salgının içine düştük. Evden çıkamıyoruz kendi kendimizi karantinaya alıyor manyak gibi temizlik yapıp dezenfektan yiyoruz hiç birseye dokunamıyoruz. Not düşülsün tarihe seçim sonuç grafiği gibi bütün dünyanın vaka sayılarını izliyoruz. Verilen her bir rakam günlük yüzlerce binlerce CAN... kiminin babası kiminin anası kiminin eşi kiminin çocuğu.. Ve yarın sevdiklerime bana ne olur kahrolası sanrısı. Ya o ne kadar süre bilinmezlik ağrısı. Bütün sevdiklerini bir akvaryuma yerleştirme isteği. Biz dünyanın en büyük ekonomisiyiz, yok şöyleyiz böyleyizcilerin çaresizliği. Olurda sağ kalırsak hiç birşey eksisi gibi olmayacak demek isterim.. Ama yine eski kalıbına girersin dünya. Şimdi sonlandırırken kelimelerimi bitsin gitsin bu covit 19 ve çok amin.
Ve evde kal dünyalı! Çünkü elimizde ki tek done bu.
