ACIM BİRİCİKLEŞİR..

Kepçelerle giriştiler ağaçlara,
Kuşların evlerine
Çocuklar doğurur oldu sokaklar
Genç kaldı hiç büyümedi çocuklar
Hayali yere düştü genç kızların
Kaldıramadı hiç bir delikanlı yerden.
Anneler ellerini yumruk yaptı sıktı önce
Sonra indirdi sinelerine defalarca
Vitaminsiz kaldı  vicdanlar
Sevilmedi sevenler
Dönmedi o kara trenle gidenler
Sevmedi babalar, bazen de anneler
Öksüz kaldı, yetim kaldı ruhlar
Köleleşti günler, ağırlaştı, karardı..
Aydınlatamadı kitaplar.
Yüreğimden sızım sızım kan damladı
En çok benim canıma battı
Acı doğurdu doğan gün
Acım biricikleşti, sığmadı dünyaya.
Ne gören oldu kendini, nede duyan
Büyüdü kara delikler içimde
Acım da acıdı kendine
Çaresizliğine, çıkmayan çığlığına..

ÇOCUKLUĞUMA MEKTUP

Güneş dağların arasından sıyrılıp değil binaların arasından doğup geliyor.
Gece hiç bir zaman gece değil artık sokak lambaları, arabaların ışıklarından..
Çiçekler kırlarda değil saksılarda kabına sığdığınca..
Sokaklarda çocuk sesleri yok artık , sokaklar mahrum çocuk cıvıltısından. Evlerde hepsi tablet başında olduğundan.
Benim oğlumun dizleri yaralı değil düşüne biliyormusun benim benim; sokaklarda düşmediğinden.
Bayramlıklar mutlu etmiyor artık hergün yeni birşeyler alındığından.
Güller gül gibi kokmuyor burda simli ve parfüm kokulu, inanırmısın.. gülme ciddiyim.
Kapıları anneler açmıyor bu şehirli çocuklara; şimdi hepsinin bir anahtarı var.
Çocukları etüt, kreş diye yerlere bırakıyorlar herkes çalıştığı için..
Kimse kimseyi tanımıyor artık biliyor musun karşı komşunu bile.
Evlerin kapıları zırhlı, pencereler demirli; kimse kimseye güvenmiyor buralarda.
Zamanlar planlı, geceler uzun sevgili çocukluğum ben büyüdüm ve hiç birşey eskisi gibi değil.
Sen ne yapıyorsun çamurdan tencere yapmaya devam mı? Anlat bana. Hasretle gözlerinden öpüyorum.

İsteklerim Ek'te mevcuttur..

Televizyon tarafından uyuşturulmuş bir beyin.
Tek derdi evdeki ütülenecek çamaşırlar olan kadın.
Çok dindar ama; söylediğinin hangi ayette olduğunu bilmeyen teyze.
Hayattan elini eteğini çekmiş yaşlı amca dingiliği..
Okul alışverişi heyecanı, kokulu silgi, renk renk kalemler. Çocukluğum
Tatilden önceki son iş günü mutluluğu
Kitapçıda kendini kaybetmiş hanım
Içi patır patır dökülmüş meduza
Tüm istediğim.

ÜF OLDU ANNE

Koşarak okuldan gelip, çantasını koridora fırlatıp koşarcasına sokağa fırlayan bir çocuktu umutlarım. Öyle gittim evden bir gün ansızın. Herseyi yapacağımı sandığım bir kuvvetle.
Bir gün kuyruğu kıstrıp, alt dudağı aşağıya sarkıtıp döndüm.. Ölüm gibi bir sessizlikte.  Düştüğüm yerde gözlerim aradı annemi.  Sarsın yaralarımı, tamir etsin hayallerimi istedim. Ben seni yine severim böylede severim desin diye. Ne olursan ol, ne yaparsan yap seninleyimi duymak icin. Pansuman yaptırıp yaralarıma, çıktım yine sokağa, koşarcasına değil bu sefer; sağını solunu tedirgin gözlerle süzen küsmüş, korkak bir çocuk edasıyla.. Annesinin çocuğu.

HALKIMIZIN İSTEKLERİ VAR!

Halk yorgun ve bitik
Dokunmayın halkın yatağına
Bırakın rahat rahat debelensin
Halk aç, susuz; koklar mangalın kokusunu
Ciğerci kedisi formatında.
Halk kırgın ve öfkeli
Dokunmayın (Şabanıma) pardon halkımıza
Halk gergin, telgrafın telleri gibi
Çarpacak dokunanı..
Bırakın rahat bir nefes alsın halk.
Halk susmuş ve pusmuş
Bırakın halkı konuşacak tutmayın.
Halk cevaplarını bulmuş
Uyuyor meleklerin kanadında.
Halk paraya ihtiyaç duyuyor
Artan tekel oranında
Halk şimdi mutlu duble yollar üzerinde.
Halkımıs geziyor bir turist misali.
Halkı kıskanıyor ingiliz kraliyet ailesi
Halk gururlu ve haklı
Ab kriteri üstünde..

SUÇLU KİM..

Herkesin hikâyesi kendine ağır
Kimi dinlesem haklı
Herkesin intikamı saklı derisinde
Sıyrılıp ulaşamış kimse sesine
Hepimiz iyi insanlarız
Acımasız olan hayat
Tamam. Sakin, bizim seçimimiz değil
Hayatın bok yemesi bunlar
Bize sorulmadı; gelip gelmeme
Bize sorulmadı ülke
Bize sorulmadı hiç birşey
Hayat seni bu hale getirdi
Hepimiz meleğiz
Devlet zaten kağıttan oluşuyor
Uçak yapıp atıyoruz birbirimize
Bizim seçimimiz olsa herşey harika olurdu
Hergün güzel şeyler olurdu haberlerde
Bu dünyanın pislik doğasında var
Bütün insanlar iyi
Kötülük ağaçların, çiçeklerin işi
Kuşların düşüncesizliği.
Sakin tamam biz mükemmeliz
Kötü olan dünyanın kendisi
Kapiş.

SİPARİŞ FİŞİ

Az acılı bir şarkı lütfen
Hayır hayır! Bir buçuk olsun
Anca yeter, çok şarkısadımda.
Içinde hiç arabesk, Türksanat olmasın, lütfen.
Çok acı yiyebilecek durumda değilim şuan.
Bizim ufaklığada bir küçük Aleyna Tilki lütfen..
Yanınada ayran olsa bari, olsa bari.
Var mı ayran..
Peki..
Bana su kafi, şu hayat vereninden.
Başka bir arzum..
Hayır yok.
Teşekkürler.
Pardon ya tatlıyı unuttuk
Azıcık ortaya insaniyet kafası iki kişilik.
Çıkarsız olanından.
Teşekkürler.