HERŞEY..

Ben zaten hüzünlüyüm, sonbahar bunun bahanesi
Tek çiçekle baharın gelişine inanırım,
Bundandır baharda çiçek açışlarım, saf saf
Kendimden bilirim insanı
İnanmalarım hep bu yüzden, her seferinde kana kana
Aşkım ben kararlarımın duygusallığını oralardan gelir
Kuru bir dalım çoğu zaman, çat diye kırılan
Asla aynı olamayan..
Şarkıyım kimi zaman, nihavend makamından
Şu vuslatı başka alem olanından..
Acıyım ben, savaş çocuklarının gözlerinde oturan
Yarayım bazen şu kabuğu düzen tutmayanından
Ayrılığım inim inim inleten, uykuları kaçıran..
Umudum galiba daha çok, yıkılıp yıkılıp inşaa edilen...

DOĞRUDUR

Senin sevdiğin yerlerde, senin gördüğünü görmeye çalıştığım
Okuduğun kitaplarda, şarkılarda kendimi aradığım
Günün her anında kalbimi yokladığın
Baktığım her yerde seni aradığım
Kokunu burnumun direğinde sakladığım
Seni seven kalbimle gurur duyduğum
Ellerinin her dokusunu aklıma getirmeye çalıştığım
Sesinden masallar dinlediğim
Yüreğimi sıkıp sıkıp bıraktığın
Ölsemde gam yemem dediğim
Doğrudur bayım..

*****

Bana mavi daha mavi
Siyah daha siyah geldi.
Belki de hepsi bu..

İNSAN SEVİCİLER

Kendine müslüman, kendine sosyalist
Acı diyorum acı, ele geliyor
Bitmedi mi savaşınız beyler
Yetmedi mi ağlattığınız
Kana kattığınız yaş
Senin ırkın benim ırkımı döver halleriniz
Acı diyorum beyler acı, dünyayı aştı
Restleriniz jestleriniz
Füzeleriniz bombalarınız
Kutsanmış ırklarınız
Yeter artık yeter acı ele geliyor.
Feyz almazsanız, akıl bilmezseniz.
Bu Dünyaya, bize herşey müstahak.

ELLE TUTULUR ACI

Yaşamak haddini aşıyor
Acın böyle eline geliyor
Nefesin sanki solumuyor
Zehrini derin derin çekerek
Uçurumuna durarak balkonun
Gökyüzü sonsuz gelmezken
Anne ben ölüyorum
Anne bana kızma diyorum..

Şiir bilmesek..

Sussaydık iyiydi
Düşünmesek daha iyi
Sorgulamasak bulutlar üstünde
Düşünmesek zindanlık gecelerde
Inansak su geçirmez inansak
Tapsak en dogmatiğinden
Yaşasak sonra için yaşasak
Şiir bilmesek ama herşeyi bilsek
Yenilmesek tarihler yazsak
Kuşansak haklılığını Birleşmiş Milletlerin
Bizde uyuruz yastığı görünce..

TABAN SIZISI

Bir akşam üstü yorgunluğu üzerimdeki
Ayaklarımda inceden bir işçi sızısı
Havaya yükselir yazdan kalma yaseminin kokusu
Yanında yorgunluğun o meşhur kahvesi
Can verdi sardunyalarım, yaptığım yoğun müdahalelere rağmen
Gitti o güzel renginide alıp, çok uzaklara..
Bir şair eğildi kulağıma
"Duymamak için tabanların sızısını zengin olmak lazım" dedi..
Buda bana günün bu saatinde yetti.