BIR HİKAYE...

İlla ki yazmak istiyorsan sustuklarını bir kağıda yaz dedi adam.
Kadın sonra sayfalarca, döküldü..

KALAN SAĞLAR..

Bir balgam oluşturdu yutturduğunuz laflar
Midemde gaza
Omuzlarımda ağırlığa
Benliğimde prangaya dönüştü.
Kâğıt kesiği sızısı var benim bu canımda
Sokak sokak aradığım inceliği bulamadım daha evrende
Zaten kırılgan ruhumu çaldım türküden türküye
Dedim tabip elleme benim yaramı benim yaram dökük içimde...
Bir baş kaldırı var en suskun ve siniğinden, ilmek ilmek dokuduğum.. baskınlar, kıyıl kıyıl duygular
Çivi söksün istiyorum çiviyi artık
Kopsun beşeri afetler
Kalan sağlar benim olsun
Varsa böyle birşeyler..

ÇİÇEK ÇİÇEK..

Kafam dumanlı, içimin rengi atmış gibi yazdığıma bakmayın pencere önüm hep çiceklidir benim. Gülsem bir en güzelde gülerim hani.. yıldızlarla fenerlerle süslerim göz bebeklerimi. Astım mı suratımı hele küfreder gibi bak orda bende hükümsüzüm. Haksızlığa, bastırılmış herşeye, zamansızlığıma dökerim bunca harfleri.

GÜNDEN KALAN..

Özgür kuşlar
Gözlere, boşluğa, tavana takılı kalan hayel
Sayın martılar.. saygılar
Eteklerime hunharca topladığım abuksabuk sözler
Silik suratlar, yüzsüzler
Kanadı kırık uçamaz ki düşler
Gidenin gitmişligini algılamayan zavallı kalpler
Siz kış güneşini bahar mı sandınız sevgili minik sarı papatyalar?
İstemeye istemeye yürüyen şu sarsak adımlar
Kısık bakışlar..
Kulağıma çalınan bir şarkının beni ta onaltıma götürüp bırakışı
Yüzümü huzurla sürdüğüm hafif rüzgar
Sevgiler..

ÖĞRENMEK KOLAY OLSA..

Burada başka türlü yaşanmaz bu histerik gülüşler ondan..
Hiç birşeyin yetmez.. uzanıp aklın tutmaz elinden, bu nafile çırpınışlar neden.
Canına batırdığın kelimeler, sessiz muhabbetler
Subliminal arayışlar yeter
Öğren artık, bu kalbin ipiyle kuyuya mı inilir.. inilmez.
Öğrendim mi Lena.. cık, öğrenmedin. Bana benziyorsun öğrenemezsin kalbinin kanatları çok geniş..

HAYATIN MÖN EVRESİ..

Batmak çıkmak, kazanmak kaybetmek hiç birşey ifade etmiyor bana.
Yeni bir hikayeye dahil olacak gücü bulamıyorum artık kendimde.
Yaşlanıyorum galiba. Aklımı başıma, hayalleri koltuk altıma bir gazete gibi sıkıştırıp dolanıyorum hayatın en içinde. Kafamı gördüğüm, duyduğum herşeye yeni adlar, farklı betimlemeler yapma mevzusuyla fazla bulandırmış, yakmıştım devreleri. Sonum herkesi korkutuyor bendeyse herhangi bir merak uyandırmıyordu. Şerhem şerhem koparıp yediğim zaman beni bir doyuma da ulaştırmıyordu... bekliyordum kıyafetsiz bekliyordum perdenin kapanmasını.. mön mön.

ŞARAP OLDUM..

Hiç birşeyliğe çoktan fazlasını sığdırmış bir şaire ezdirdim yüreğimi bu gece.. şarap oldum..
Günden aşırdığım streslerimi döktüm vücuduma.. yara oldum..
Anlatmaktan vazgectiklerimin, terk ettiğim hayallerimin dibine çöktüm.. sessiz sessiz ağladım..
Küresel mecralarda dillendirilmeyen acılarımıza çare bulmayan dünya liderlerini esefle kınadım..
Gece karasına buladım dünyamı.. sarardım.. aklar yağdırdım saçlarıma gün ağırana kadar.
Melül melül süzdüm dünyayı son ışığını ben söndürene dek..