4 Ocak 2018 Perşembe

SAĞANAK YAĞIŞ..

İçinde bir cümle birikmişliği
Imgeleri karma karışık
Halsizliği, dilinde dermansızlığı
Suçu daha atamamış kendine
Duygusal bir medcezir
Susmak daimi bir susma arzusu
Yalnız gizli bir arzu
Iyi değilim anlayın diyen ruha giydirilmiş güçlü insan pozları
Nesilsizliği, oğlum bir de üstüne inanmışlığı
Bir ses beklenmedik
İyi değilsin.. mutsuzsun
Uzundur mutsuzsun
kaktüs gibi gezinen bir mutsuzluk..
Cana batan..
Insan korkutan.
Bir kaç iyiyimden sonra başlayan gök gürültülü sağnak yağış.. 
Ve dökülüş.. kırık bir bardak gibi paramparça..



3 Ocak 2018 Çarşamba

KARA TREN..

Bekledim geciken
belki de hic gelmiyecek kara trenleri
Bağladım çaputlar kuru dallara
Okuttum anama üflettim kendimi dualarla
Diktim gözümü her boşluğa
Uçurdum kalbim kuşunu
Ektim yeni çiçekler
Yoldaşlık ettim geceye
Çay demledim
Demini ben aldım
Uykum hiç gelmedi
Kuş gibi titredim yorgan altında
Üşüdüm kendi soğumdan
Buz tuttu her bir parçam
Geceyi çektim üstüme
Bekledim.. umdum işte
Bir çocuk saflığında..

FOTOĞRAFIM..

Artık yorgun bendeki ben saçları karlı.. anlı uzun bir çizgili, asmaktan suratı
Göz altı yorgun, üstü hüzünlü
Gülüşler biraz yorgun argın
Diz kapakları da bir isteksiz sanki
Gözler görmek istemiyor dünyayı
Kalp kanadı kırık yerde
Dil lâl..
Yaşayıp gidiyoruz işte.. gün doldurmaca..

KİMLİK BUNALIMI...

Hiç bir mutluluk barınmıyor kalbimin topraklarında
Herşey tarafından itiliyormuşum hissi dünyanın bütün uçurumlarından
Aynı hata aynı sonuç ahmaklıklarım
Hâlâ şaşırma mevzularım
Dünyanın bütün kandillerini ben yaktım dedim göğe bakarak
Ertesi söndürüldü canım kandillerim
Icimi içim almıyor artık
Kaldırmasın kimse beni
Böyle iyi.
Değmesin insan gölgesi mağbedime
Sızdım şu iki cümle arasına
Ölüyorum.


2 Ocak 2018 Salı

SUSAN MUTSUZLUK..

İnsan uzun uzun susuyor sonsuz bir mutsuzluk öncesi.
Yaprak yaprak dökülüyor içindekiler içinin toprağına
Uzun uzun seyre dalıyor dünyayı, kendini..
Sonsuz bir seyir
Bininceye kadar Khroon'un kayığına
Sorarlarsa söyleyin yinede
Ben hep insana umudumdan vuruldum da öldüm nicedir
Şairler tarafından kandırıldım.
Derim ki artık sayın Tanrılar benim iç sesimde kapattırılsın.

BİR BEN ÖLDÜM..

Düşüncelerimin fonunda beni öldürende yoktur din iman
Beynimde fadimenin düğünü kalabalığı. Ve bunlar olurken vücudumda bir ölüm uykusuna yatma isteği.. sabah aynı sızıya uyanma, uyuşmuş bir kütle varlığım. Sabahın fonunda da aynı dizeler.. karanlıkla savaşmak çok zor. Hemde bir başına. Hem bir korku üzerimde gezinen bulut garipte bir huzur barındıran. Ölüm gibi bende başka kimsenin ölmediği ah, o bombok durumlar. Akıl almadığım.. evet canım çok acıyor.

1 Ocak 2018 Pazartesi

İNSANLARCA YORGUNLUK..

Üstümde insanlarca yorgunluk var
Ben size anlatmaktan vazgeçtim kendimi, meramımı
Siz beni çarpıtarak anlamaktan asla
Isinize geldiği gibilerin mevzu bahisi olamaz benim bir ayağı çukurda meczup ruhum
Uzak durun.. işinize bakın.
Benim kendimi anlatmaya mecalim yokken
Sokmayın beni yeni kavgalara.
Tek nefeslik cümlem yok benim hain davalara
Tanrım az ötede.. az ötede TANRIM




Arzuhal

Kusursuz intiharlar yaratmak istiyorum hanfendi Manasız anlamlar kurgulamak belki  Anladığım kadarıyla anlaşılmak istiyorum Bu zor kaygan ze...