İnsan uzun uzun susuyor sonsuz bir mutsuzluk öncesi.
Yaprak yaprak dökülüyor içindekiler içinin toprağına
Uzun uzun seyre dalıyor dünyayı, kendini..
Sonsuz bir seyir
Bininceye kadar Khroon'un kayığına
Sorarlarsa söyleyin yinede
Ben hep insana umudumdan vuruldum da öldüm nicedir
Şairler tarafından kandırıldım.
Derim ki artık sayın Tanrılar benim iç sesimde kapattırılsın.
