AATIYORSUNUZ..

İçimde güzelledim dünyayı
Öyle baktım etrafa
Yoksa durulacak yeri kalmıyor
Çarpık ruhlanmış gezegenin
Her yeri ayrı ayrı kanıyor kalbin
Gözüne baka baka yalan akıyor ağızlardan
Güçlü bir hafıza söndürüyor yalanları
Unutmuyorum.
Atıyorsunuz
Her yere göbek atıyorsunuz
Zaten nokta kadar varlığınızla
Gözden de kayboluyorsunuz.

UMUDA VARMAK..

Ölüm tırmanır gecenin seyrinde aklın kenarlarına hemde içim yaşama gebeyken.

Ve ben bir kişiye bile umut olmayacak, olamayacaksam hiç var olmamış olmayı yeğlerim.

ÇİÇEK OLACAĞIM..

Birgün tozlu raflarda kalacak titrek yürek akıntısı bu savruk sözler
Hiç tanımadığım bir yüreğide ezecek bu acı harfler
Selamlayacak başka başka sancıları
Birgün hepsi kalacak ben gideceğim geldiğim çiçek biten toprağa çiçek olmaya..
Hiç gelmemiş olmamış yaşamamış olarak.

BENZEŞİYOR..

Buğulu camlar bulanık sular
Zaman vebası sisli yarınlar
Kimse ait değil çağına, önceside sonrasıda
Kimse durmuyor acının üstüne
Dirileşmiyor sevgide
Doğada son bulmuyor yinede umutlar
Acı derin çizgiler halinde suratta
Keder köşkü kurmuş o derin sularda
Histerik kahkahaları hala kulakta
Eline aldığını devirişi hala aklımda..
Benzeşiyor insan benzeşiyor
o sevmediği herşeye herkese
Son buluyor kendi büyük lokmasında..




 

BIRICIKLEŞME..

Acı biricikleşiyor
Sana sevgim biricikleşiyor
Bakışlar gönle mühür basıyor
Vurun ulan vurun
ben kolay kolay ölmem diyen şair yüreğimi arşa taşıyor
cesur mısralarla perçinleniyor korku..
Beklemek acılaşıyor
Sözcükler ağırlaşıyor böyle böyle
Zaman değil insanlar geçiyor zamandan
Ben de ağırlaşıyor ve eksiliyorum
Geçiyorum zihnimden kaygan bir düzlemde düşe düşe.

DUYGU BOZUKLUĞU..

Hallaç pamuğu gibi savrulmuş duygular
Anî bastıran uykular
Halsiz dökülüşler
Ben bir şeyi severim ama neyi sorular
Silbaştan kurulumlar
Uyuşmuş kafa tası
Yukarı beynime ulaşan uyuşmalar
Güzel bir şey olacak beklentisi
Pencereye dönüp dolaşan bakışlar
Kafein nikotin azalması yaşayan ruh
Ne dersin uyuyalım mı.

BİR NUR SIZAR..

Bir ışık uzmesi süzülüp gelir siyahın içinden
Düğümlerin çözülmez yine boğazının.. kesip atmışsındır
Bulut güneş arası gelip gider bir nazlanma
Çiçeklerin sıcak ve susuzluktan dilleri dışarda
Rutin kendine atmış yerde
Umut ağacı kurumuş kalmış çaput bağlı her budağında
Yolcular yolu yarılamış
Geride kalmışsın belki yetişememişsin..
Öyle baka kalmışsın tüm dünyaya
Sanki bir sen kalmışsın birde saçma fikirlerin
Susturabilmişsin bir anlık dünyayı
Rüzgar avuçlarına almış saçlarını
Kuşlar serenadta senin için söylüyor
Mavi deniz ciğerine kadar işliyor
Ellerin boşlukta değil rüzgarı tutuyor
Ne olursa olsun iyi ki dünyadayım sözleri yankılanıyor gri yüreğinde..
Yaşamak akıyor damarlarında
Öyle işte öyle dünya.