#####

Kimseye yük olmadım kendimden başka.

Şiir-i mesaj

Bizim sol cebimiz yırtık umut taşıdığımız

Gözü kör aşkımızın

İçinde hayaller devşirdiğimiz

Sözlerimiz hep dolambaçlı 

Felsefeci acımasızlığına sığ 

İstibdat dönemimizin yansıması kağıda 

Tütünümüz pahalı bizim KDV si dolar ciğerlerimize

Gergin ve stresli adımlarız yolları ve bilahare yılları 

Hızlı sever çabuk ulaşır, tez bıkarız

Birciğiz hepimiz ve çok kıymetli 

yaşam koçları, kişisel karışım kitapları empoze etti

Dünyada tek dolanırız çünkü doğuştan beri haklıyız ve tabi en güzeliz 

Ama unutma ey genç; kimse yok gibi yaşarsan, tek başına kalmaya ve depresif askılı kalbin, bulanık ruh halinle savrulmaya mecbursun.

Pardon içim döküldü..: LÂL

Pardon içim döküldü..: LÂL: Dilim yüreğime yetmiyor Ulu orta bir sızı dolanıyor caddelerde ben değil Kimse de anlamıyor.. Dilsiz kansız ve şuursuz Zinhar tarifsiz.

Ruhumla hasbihal.

Ruhumun iyot eksiği var bu sıralar deniz kenarı şehirde çekmedim iyotu içime yeteri kadar oturup kıyısına dalga seslerini doldurmadım ruhuma..

Karıncayı selamlamamaşım nicedir göz göze geldim bir grup karıncayla gülümsedik birbirimize o an anladım 

Rutinin dışına çıkmamış, güzergahı mı değiştirmemişim

Değiştirince ruhum bir nefes aldı dindi sanki biraz..

Puslu gri bir insana dönüşüyorum korkarım

Soluyorum galiba uzaktan baktım da bugün ruhuma

D si de eksik vücudumun

Dur demeli artık dimi çöken bulutlara her kim yada bensem.

Ahmak

Başka türlü nasıl olunur başka türlü nasıl  yaşanır bilmiyorum

Suçlusu benim şikayet ettiğim herşeyin

Biliyorum.

Zaman çizelgesi

Dinlenen şarkılarda ağırlaşıyor yıllar geçtikçe ağırlaşan canın gibi

Çabuk yoruluyorsun artık..

eski enerjini, umudunu, gücünü arıyorsun 

Arıyorsun aramasınada bulamıyorsun o tezliği hiç bir yerde

Yavaş yavaş çıkıyorsun o merdivenleri şairin de dediği gibi.

Herkes yaşlanıyor tanıdığın ve çok sık ölüm haberleri geliyor ölenleri biliyorsun artık 

İzliyorsun doğum ölüm arası çizgide ki geçişini.

Söbe anne

Dizelerin üzerinde seke seke kalbimin acı kırıntılarını, gördüğüm güzellikleri serpiştirirken toprağa..

belki nafile.. dünyaya iz bırakmak 

belki de ruhumu vermek gibi Tanrıya döküldüm harf harf..

Okunmasından da korkarak, anlaşılmaktan korkarak, anlayın beni diye için için bağırırken ilk parçama 

söbelendim.

Armut dibine düştü.