Sürümcemeler asılıyor canı
Umut doyuruyor şu garip diyarı
Kendim yine inmez, tepemde
Güneşte çekip gitti en olmayacak yerde
kaldım ben yine bir gergefte
Güzel nakışlar çıkmaz simdi bu kederde
Ne varsa sök getir şu irinin kininden
Belki biraz unuturum şu iliğime sızan iğneleri, renksiz ruhları.
