Yazmak istediklerimi yazamadıktan sonra , yazmakta önemini yitiriyor... Sustuklarımda boğulacam, boğulucaz..
Çok iyi biliyorum; sustuklarım mideme vuruyor, diren lansor ile diren gavisgon ile
Diyorum mideme.
Birde kitaplar yeniden başlamak için iyi ki varlar, ayakta onlar tutuyor beni. Vazgeçme hadi kalk! "hayat kısa, kuşlar uçuyor" diyor inanıyorum hemencik.. Zaten meyilim hep inanmaya oldum olası. İlerdedir yaşanacak güzel günler deyip yaşıyorum işte umutla, pandoranın kutusunda kalan son kötülükle. Kutuda kaldığı için kötülükmü iyilikmi hala bilemedigimiz şey umut.. Ama iyiki var! O biterse yaşamda biter. Umutla kalalım.
